Katarzyna Skrzynecka - Bella

Bella:
Jak co dnia budzi się miasteczko
Świtu blask z powiek kradnie sen
Jak co dnia wszyscy ludzie rześko
Wstają tu, by rzec…

Chór:
Bonjour, bonjour, bonjour, bonjour, bonjour…!

Bella:
Jak zwykle idzie z pełną tacą piekarz
Rogale, chleb ma, że ho, ho!
Tak jak i w poranek ów
Gdy przyjechaliśmy tu
W zapomniane miejsce to

– Dzień dobry, Bella!
– Dzień dobry panu.
– Dokąd idziesz?
– Po książkę. Właśnie skończyłam czytać jedną i chcę wypożyczyć inną, ale ta…
– To ładnie! Mario, bagietki! Szybko!

Chór:
Popatrzcie na nią, cóż to za dziewczyna
W obłokach buja całe dnie
Zamyślona ponad wiek
Z nikim nie zadaje się
Bella dziwna jest i każdy o tym wie

– Bonjour!
– Bonjour!
– Co u rodziców?
– Bonjour!
– Bonjour!
– A żona, gdzie
– Daj mi sześć jaj
– Za drogo liczysz!

Bella:
Inaczej żyć niż oni przecież chcę!

– Ooo, Bella!
– Dzień dobry, przyszłam, żeby oddać książkę.
– Już przeczytałaś?
– Tak, i to jednym tchem. Czy jest jakaś nowa?
– Haha, od wczoraj jeszcze nie.
– Nic nie szkodzi. To pożyczę teraz tę.
– Ależ tę czytałaś już dwa razy.
– Bo bardzo ją lubię. Podróże, pojedynki, zaklęcia, zaczarowani królewicze…
– Skoro tak ci się podoba, to daję ci ją.
– Naprawdę?
– Oczywiście.
– Och, dziękuję, dziękuję panu bardzo!

Chór:
Popatrzcie
Idzie dziwna ta dziewczyna
Co myśli, zgadnij, jeśli chcesz
Rozmarzona i bez trosk
Utopiony w książce nos
Tajemnicą Bella
Dla nas wszystkich jest

Bella:
To, to ten fragment właśnie
Znam na pamięć chyba te pięć stron
Tu spotka księcia z baśni
Lecz dopiero trzeci rozdział powie
Że to on

Chór:
To nic dziwnego, że jej imię „Piękna”
Wystarczy spojrzeć – wdzięk i szyk
Ale kto naprawdę wie
Co w jej duszy dzieje się?
Całkiem inna od nas Bella jest!
Tak inna od nas Bella jest!
Tak inna od nas Bella jest!
Jak nikt!


– Nigdy nie pudłujesz, Gastonie. Jesteś najlepszym myśliwym na świecie!
– Tak, wiem.
– Ty pokonasz każdą bestię i zdobędziesz, haha, każdą dziewczynę.
– To prawda, LeFou, a zamierzam zdobyć tę dziewczynę.
– Córkę wynalazcy?
– Właśnie ją. To ona zostanie moją żoną.
– Ale ona…
– Jest najpiękniejsza w mieście.
– Wiem, ale…
– I jest najlepsza. Czy nie zasługuje na najlepszą?
– Pewnie, że zasługujesz, ale ja…

Gaston:
Od pierwszej chwili
Kiedy ją ujrzałem
Wiedziałem, miłość musi przyjść
Tylko ona – prosty fakt
Równie piękna jest jak ja
Więc zdobędę ją i musi za mnie wyjść

Chór:
Spójrz tam – to on!
Czy nie wspaniały?!
Monsieur Gaston! Ach, schrupać go!
Brak tchu i już znów serce wali
Przystojny, brutal, silny – oto on!

Bella:
Chcę więcej niż prowincjonalny byt!

Gaston:
Mą żoną Bella wkrótce musi być!

Chór:
Popatrzcie na nią
Cóż to za dziewczyna
Czy nie jest osobliwa zbyt?
Nie pasuje tu! To pech!
Tak bywa, to nie grzech!
Chociaż piękna jest, lecz dziwna też
Tak, piękna jest, lecz dziwna też!
Tak, piękna jest, lecz dziwna też!
Tak jest!