Kent - Minimalen

Mam przyjaciela, za którym nigdy nie tęsknię
Mam marzenie, które się spełnia
I nie dostrzegam wślizgującego się światła

I pomyślę o zmianie
Nadstaw drugi policzek
Ja tylko poczekam, aż ciemność zniknie

Widzę wszystko, co odrzuciłem
Moją wymówką jest tylko to, że życie było niezwykle dobre
By nadrobić to, co odrzuciłeś
Babyface ma wiarę w siebie
Ale ty znowu ją stracisz

Droga, którą chcieliśmy iść
Wczesne powiadomienie, po prostu odejdź
Tam każdy lot stał się pikującą kraksą

Miałem przyjaciela, który nazywał mnie wrażliwym
Który mógł znać mnie zbyt dobrze
Ale wersja bez Joakima zniknęła

Widziałem cię w parku, twoje czerwone włosy
Zapach świeżej trawy na wioskę
Nadejdź jak burza w kwietniu
Wielkie uczucie wolności, cięższe od smutku
Znów je utracisz
Znów

Jesteś przyjacielem, za którym nauczyłem się tęsknić
Jesteś marzeniem w trakcie budowy
Udaję, że śpię, ale jestem przebudzony, gdy się wślizgujesz

I nigdy nie opuścimy Memphis
Nie robimy pielgrzymki na zachód
I będzie mi brakować tego fantastycznego doświadczenia

Marząc o Gracelandzie
Plugawe dzieci
Bramy otwarte i duch Elvisa
Nadal stoi w nieskończonej samotności
Szukając desperacko utraconej jedności
Która nigdy już znów nie wróci
Znów