Keren Peles - Mabool (The Flood)

Oto sposób w jaki jestem – raz się pojawiam, a sekundę później
jestem zmyta z powrotem w rutynę. Czas się kurczy,
więc chwytam, ile mogę i jest dobrze.

Oto sposób w jaki jestem – stoję i załamuję się, a sekundę później
pozwalam temu odejść. Już dłużej nie jestem chroniona i teraz pojawia się we mnie siła,
żeby być złą na siebie, ale później sobie wybaczyć.

Nie nożami lub bijącymi pięściami,
ale zostałam zraniona słowami. Oni nauczyli mnie, czym naprawdę jest ból.
Teraz jest cicho, a moje serce podleczone i jest dobrze.

Ktoś powiedział, że wszystkie piosenki są takie same,
oni wszyscy wielbią miłość i nie mówią o niczym więcej.
I teraz siła pojawia się we mnie.
Jedna pusta linia, kolejna szansa, żeby zaufać.
Nawet słońce zachodzi, żeby potem zabłysnąć.

Kiedy przyjdzie powódź, zalewając ulice,
będą własnym dachem, trzymając siebie blisko.
Kiedy zima ogarnie wąskie uliczki,
będę własnym ogniem przeciw zimnym ludziom.

Powiedziałam dużo słów, ale na myśli miałam kilka.
Zdaje się, że miłość kocha dusić mnie co raz.
Teraz odpoczywam, mam siebie do pokochania i jest dobrze.

Mija dzieciństwo i głaszcze mnie po głowie,
przeciw rzeczywistości ujawnia swoje pazury do rozdzierania.
I teraz siła pojawia się we mnie,
żeby wszystko zapamiętać, ale na końcu zapomnieć,
bo ciepło, do którego zmierzam, nie jest w tobie.

Kiedy przyjdzie powódź, zalewając ulice,
będą własnym dachem, trzymając siebie blisko.
Kiedy zima ogarnie wąskie uliczki,
będę własnym ogniem przeciw zimnym ludziom.

Oto sposób w jaki jestem – raz się pojawiam, a sekundę później
jestem zmyta z powrotem w rutynę. Czas się kurczy,
więc chwytam, ile mogę
i jest dobrze, dobrze, dobrze.

Będę swoim ogniem przeciw zimnym ludziom,
którzy mrożą do głębi i są przezroczyści.
Ochronię siebie od łasych spojrzeń,
od każdego ostrego kąta i każdego neutralnego uśmiechu.
Będę sobie domem.

Od szeptu zazdrości, od ciężkich dni ściganych przez sen,
od głupich wojen, które mrożą serce,
stwardniałe od kochania zbyt wiele.

Od tłumów na ulicach i od głupich ludzi,
kłamcy po kłamcy, gotowego do ranienia i rozbicia na części.
Będę swoją piosenką przeciw lęku, który przemienia w głaz.

Oto sposób w jaki jestem – raz się pojawiam, a sekundę później
jestem zmyta z powrotem w rutynę. Czas się kurczy,
więc chwytam, ile mogę i jest dobrze.