Kessoku Band - Shine as usual

Wierzyłam w swój geniusz - co za idiotka
Odrobina pewności siebie rozbiła się i rozlała
Gdyby nie ten przypadek nadal bym
Tańczyła ramie w ramie z samotnością

Tęskniłam za tym powtarzając "Marzę, marzę", ale
Moje marzenia wydają się tak odległe, otacza mnie rzeczywistość
Ja ciągle, ciągle, ciągle nie jestem wystarczająca
Jeszcze nie dotknęłam niczyjego serca

Całe życie udowadniania, że twoje istnienie wykracza poza wieczność
Szlag by to! Czas nie stanie, nie ważne co się stanie
Czy wystarczy mi czasu? By dotrzeć do nieodkrytych krańców świata
Proszę, niech pewnego dnia się uda
Przekrocz barierę 340 m na sekundę
Nigdy wcześniej nie słyszana melodia trwa nieustannie
Mogę się nie zmienić, ale nikt mnie nie zastąpi, więc
Zakrywam lustro
I spoglądam w przyszłość stojąc na granicy rewolucji

Wierzyłam w swój geniusz, ale zmuszono mnie by zdać sobie sprawę
Że się pogubiłam nawarstwiając różne dźwięki i oddechy
Chcę uwierzyć, że to nieuniknione, dłużej nie mogę
Wracać do bycia ignorantką i niezwyciężonym bohaterem

Co mam robić? Co powinnam zrobić? Zadaję sobie to pytanie
Krzyczy moje wewnętrzne ja
"Jesteś sobą. Nie chcesz identycznej
Przyszłości z kimś innym"

Całe życie poświęcając swoje serce i duszę by przekraczać swoje granice
Nie patrząc na to ile błędów popełniasz, graj dalej
Nawet gdy pozostawiam coś niedokończone, ciągle się modlę
I gram dalej
Idę naprzód ku przyszłości, przyznając się do porażki

"Całe życie z przeciętnym talentem, bo żaden ze mnie geniusz
Nie mam nic, nic nie mogę zrobić" - zwykłe wymówki
Których nie chcę, więc stawiam czoło wyzwaniom znowu i jeszcze raz
Podążaj za mną
Przekrocz barierę 340 m na sekundę
Nigdy wcześniej nie słyszana melodia trwa nieustannie
Mogę się nie zmienić, ale nikt mnie nie zastąpi, więc
Zakrywam lustro
I spoglądam w przyszłość stojąc na granicy rewolucji
To niewątpliwie oznaka solidnej nadziei

Wierzyłam w swój geniusz, niemniej jednak