Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
KJ-52
Popularne teksty
18. Maluma - Oe Bebé
KJ-52 - Cry No More
Brak teledysku
Dodaj teledysk
Tekst dodał(a): annierock
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): andziula1234
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): brak
Dodaj teledysk
Tekst piosenki:
The boy stepped out his house on to the sidewalk
Looked down the street on his block and then he just stopped
And tied the shoes on his feet and then he just walked
It was the middle of the week outside was real hot
He told his dad where he would be now and what not
Said he would go down by trees near the bus stop
The clock read quarter to three and he just thought I'll sneak around and play hide and seek in the back
Lot
And on his way to the spot a man from upstairs
Told him to stop and come here and he just stared
At this little boy of seven years with brown hair
And as he came near the man whispered in his ear
What he said left him numb frozen with fear
He wanted to run but his feet wouldn't go anywhere
He wanted to scream but he couldn't he was glued there
He wanted to leave but he wouldn't he was too scared
Cry no more
You don't have to cry no more
Don't cry no more
You don't have to cry no more
What happened that day left him changed forever
A day he wisshed he could erase and never remember
He tried to block out the pain as he got older
But he was consumed with hate now for this neighbor
And everyday he was ashamed when he saw himself
So ashamed that he proclaimed that he would never tell
Blocked out the memory of the pain so he'd never feel
He'd pretend to be ok and hide in his shell
He'd try to put a smile on his face like all was well
But this child couldn't change what he really felt
He blamed God for the cards that he was dealt
His heart grew hard by the time he was twelve
Began to fall apart and his grades start to fail
Until the day he cried to God asking for His help
He wanted to find and start a new life for himself
He closed his eyes and into the arms of Christ he fell
Cry no more
You don't have to cry no more
Don't cry no more
You don't have to cry no more
Everything you heard the boy would never speak
He held it all inside until he utrned fifteen
I know that might be hard for you to believe
But he couln't talk about it until God set me free
See way back when he was seven years old
He was sexually abused but no one was ever told
With nowhere to turn and no place to go
See he thought he could get through and maintain control
But little did he know he coulnd't make it on his own
But that was just the time when you came through to show
How much You loved himand You wanted him to know
That You would never leave and You would never go
And You taught him to forgive and gave peace to his soul
And now he trully lives cause You made him whole
From that day ever since he ain't never been alone
That's why he'd convinced he don't have to cry no more
Cry no more
You don't have to cry no more
Don't cry no more
You don't have to cry no more
Looked down the street on his block and then he just stopped
And tied the shoes on his feet and then he just walked
It was the middle of the week outside was real hot
He told his dad where he would be now and what not
Said he would go down by trees near the bus stop
The clock read quarter to three and he just thought I'll sneak around and play hide and seek in the back
Lot
And on his way to the spot a man from upstairs
Told him to stop and come here and he just stared
At this little boy of seven years with brown hair
And as he came near the man whispered in his ear
What he said left him numb frozen with fear
He wanted to run but his feet wouldn't go anywhere
He wanted to scream but he couldn't he was glued there
He wanted to leave but he wouldn't he was too scared
Cry no more
You don't have to cry no more
Don't cry no more
You don't have to cry no more
What happened that day left him changed forever
A day he wisshed he could erase and never remember
He tried to block out the pain as he got older
But he was consumed with hate now for this neighbor
And everyday he was ashamed when he saw himself
So ashamed that he proclaimed that he would never tell
Blocked out the memory of the pain so he'd never feel
He'd pretend to be ok and hide in his shell
He'd try to put a smile on his face like all was well
But this child couldn't change what he really felt
He blamed God for the cards that he was dealt
His heart grew hard by the time he was twelve
Began to fall apart and his grades start to fail
Until the day he cried to God asking for His help
He wanted to find and start a new life for himself
He closed his eyes and into the arms of Christ he fell
Cry no more
You don't have to cry no more
Don't cry no more
You don't have to cry no more
Everything you heard the boy would never speak
He held it all inside until he utrned fifteen
I know that might be hard for you to believe
But he couln't talk about it until God set me free
See way back when he was seven years old
He was sexually abused but no one was ever told
With nowhere to turn and no place to go
See he thought he could get through and maintain control
But little did he know he coulnd't make it on his own
But that was just the time when you came through to show
How much You loved himand You wanted him to know
That You would never leave and You would never go
And You taught him to forgive and gave peace to his soul
And now he trully lives cause You made him whole
From that day ever since he ain't never been alone
That's why he'd convinced he don't have to cry no more
Cry no more
You don't have to cry no more
Don't cry no more
You don't have to cry no more
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieChłopiec wychodząc z domu na chodnik
Spojrzał w dół na ulicę, na coś co go blokowało i wnet się zatrzymał.
Zawiązał buty i ruszył dalej.
Było to w środku tygodnia, był prawdziwy upał.
Powiedział tacie gdzie byłby teraz .
Powiedział, że poszedłby pod drzewami niedaleko przestanku autobusowego.
Zegar wskazywał za kwadrans trzecią i tylko pomyślał, że zakradnie się dookoła, schowa i znajdzie się z powrotem
Los
Na jego drodze do celu pojawił się mężczyzna z piętra wyżej.
Kazał mu się zatrzymać i podejść do niego. Wpatrywał się
w tego małego siedmiolatka o brązowej czuprynie.
Jak podszedł blisko, mężczyzna szepnął mu w ucho
To, co zmroziło mu krew w żyłach.
Chciał biec, ale stopy nie mogły go nigdzie ponieść.
Chciał krzyczeć, ale nie mógł. Tylko stał tam.
Chciał uciec, ale był zbyt przerażony.
Nie płacz więcej.
Nie musisz już więcej rozpaczać.
Nie płacz więcej.
Nie musisz już więcej rozpaczać.
To co się zdarzyło tego dnia zmieniło go na zawsze.
Chciał wymazać ten dzień z pamięci i już do niego nie wracać.
Próbował powstrzymać ból gdy doroślał.
Ale zżerała go nienawiść do sąsiada.
Codziennie zawstydzał się widząc siebie..
Był tak zawstydzony, że ogłosił, że nigdy o niczym nie powie.
Zablokował pamięć o bólu żeby nigdy go nie czuć.
Udawałby, że jest OK i chowałby to głęboko w sobie.
Próbowałby się uśmiechać, jakby wszystko było dobrze.
Ale to dziecko nie mogło zmienić tego, co naprawdę czuło.
Winił Boga za los jaki mu przypadł.
W sercu narastał ból do czasu, gdy skończył 12 lat.
Zaczął się staczać, jego moralność przestawała się dla niego liczyć.
Do dnia, w którym z płaczem poprosił Boga o pomoc.
Chciał się odnaleźć i zacząć nowe życie.
Zamknął oczy i w ramionach Chrystusa poczuł:
Nie płacz więcej.
Nie musisz więcej rozpaczać.
Nie płacz więcej.
Nie musisz więcej rozpaczać.
Wszystko, co usłyszałeś, chłopiec nigdy nie chciał opowiedzieć.
Zatrzymał to wszystko w sobie do piętnastych urodzin.
Wiem, że trudno będzie ci uwierzyć w tą siłę.
Ale nie mógł tego opowiedzieć dopóki Bóg do nie uwolnił.
W drodze powrotnej, jako siedmiolatek
Został zgwałcony, ale nikt o tym nie usłyszał.
Bez możliwości zwrotu, miejsca, gdzie mógłby pójść.
Zobacz, myślał że może przejść przez to i zachować kontrolę.
Ale czy wiedział, że nie da rady sam?
Ale był czas kiedy i ty to zobaczyłeś.
Jak bardzo go kochałeś i chciałeś by wiedział
Że go nie opuścisz i nie odejdziesz?
I nauczyłeś go zapominania i dałeś pokój jego duszy.
I teraz naprawdę żyje, scaliłeś mu serce.
Od tego dnia już ie będzie sam.
Tak się przekonał, że nie musi więcej płakać.
Nie płacz więcej.
Nie musisz więcej rozpaczać.
Nie płacz więcej.
Nie musisz więcej rozpaczać.
Spojrzał w dół na ulicę, na coś co go blokowało i wnet się zatrzymał.
Zawiązał buty i ruszył dalej.
Było to w środku tygodnia, był prawdziwy upał.
Powiedział tacie gdzie byłby teraz .
Powiedział, że poszedłby pod drzewami niedaleko przestanku autobusowego.
Zegar wskazywał za kwadrans trzecią i tylko pomyślał, że zakradnie się dookoła, schowa i znajdzie się z powrotem
Los
Na jego drodze do celu pojawił się mężczyzna z piętra wyżej.
Kazał mu się zatrzymać i podejść do niego. Wpatrywał się
w tego małego siedmiolatka o brązowej czuprynie.
Jak podszedł blisko, mężczyzna szepnął mu w ucho
To, co zmroziło mu krew w żyłach.
Chciał biec, ale stopy nie mogły go nigdzie ponieść.
Chciał krzyczeć, ale nie mógł. Tylko stał tam.
Chciał uciec, ale był zbyt przerażony.
Nie płacz więcej.
Nie musisz już więcej rozpaczać.
Nie płacz więcej.
Nie musisz już więcej rozpaczać.
To co się zdarzyło tego dnia zmieniło go na zawsze.
Chciał wymazać ten dzień z pamięci i już do niego nie wracać.
Próbował powstrzymać ból gdy doroślał.
Ale zżerała go nienawiść do sąsiada.
Codziennie zawstydzał się widząc siebie..
Był tak zawstydzony, że ogłosił, że nigdy o niczym nie powie.
Zablokował pamięć o bólu żeby nigdy go nie czuć.
Udawałby, że jest OK i chowałby to głęboko w sobie.
Próbowałby się uśmiechać, jakby wszystko było dobrze.
Ale to dziecko nie mogło zmienić tego, co naprawdę czuło.
Winił Boga za los jaki mu przypadł.
W sercu narastał ból do czasu, gdy skończył 12 lat.
Zaczął się staczać, jego moralność przestawała się dla niego liczyć.
Do dnia, w którym z płaczem poprosił Boga o pomoc.
Chciał się odnaleźć i zacząć nowe życie.
Zamknął oczy i w ramionach Chrystusa poczuł:
Nie płacz więcej.
Nie musisz więcej rozpaczać.
Nie płacz więcej.
Nie musisz więcej rozpaczać.
Wszystko, co usłyszałeś, chłopiec nigdy nie chciał opowiedzieć.
Zatrzymał to wszystko w sobie do piętnastych urodzin.
Wiem, że trudno będzie ci uwierzyć w tą siłę.
Ale nie mógł tego opowiedzieć dopóki Bóg do nie uwolnił.
W drodze powrotnej, jako siedmiolatek
Został zgwałcony, ale nikt o tym nie usłyszał.
Bez możliwości zwrotu, miejsca, gdzie mógłby pójść.
Zobacz, myślał że może przejść przez to i zachować kontrolę.
Ale czy wiedział, że nie da rady sam?
Ale był czas kiedy i ty to zobaczyłeś.
Jak bardzo go kochałeś i chciałeś by wiedział
Że go nie opuścisz i nie odejdziesz?
I nauczyłeś go zapominania i dałeś pokój jego duszy.
I teraz naprawdę żyje, scaliłeś mu serce.
Od tego dnia już ie będzie sam.
Tak się przekonał, że nie musi więcej płakać.
Nie płacz więcej.
Nie musisz więcej rozpaczać.
Nie płacz więcej.
Nie musisz więcej rozpaczać.
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):