Korpiklaani - Uniaika

Czas snu

To było bardzo dawno temu
czas snu zapomniany
długi czas bojaźni
zagubiona chęć odeszła

Wiem, że zgaduję
Myślałem o tym tak długo,
że żyłem swoim życiem
doświadczyłem umierania swojej śmierci
skąd mogłem wiedzieć, że mógłbym?

Więc mogłem kiedyś umrzeć,
lecz wtedy musiałem opierać się/ sprzeciwiać się

Skąd mogłem wiedzieć, że mógłbym?
Co utraciłem, kłaniając się/ schylając się?
Co uczyniło mnie silniejszym?
Powiedz mi, a będę wiedział

Czy to są twarze mnie samego,
Jak mógłbym śmieć spojrzeć w nie?
Czy to są twarze mnie samego,
Czy poznam je jako swoje własne?
Czy to są twarze mnie samego?

Więc mogłem kiedyś umrzeć,
lecz wtedy musiałem opierać się/ sprzeciwiać się.
Firmamenty zderzyły się
Sfery niebieskie* zabrzękły
Firmamenty zderzyły się
Sfery niebieskie* zabrzękły

Żyłem długo, długo oglądałem
Długo mogłem czuć
Ciężką szkołę kiskue**
Ciężką wędką w vänkyte
"Mam twarz dla matki
Mam twarz dla ojca"

Ciemna noc okrywa mnie
Koszmary bardzo przerażają
Ale dzień błyszczy
Zdejmuje ze stosu pali.

*kirjokansi to wyraz mitologii, który pozwoliłem sobie przetłumaczyć jako sferę niebieską
**Tekst jest w starokarelskim (wikia: język ugrofiński z rodziny uralskiej, z podgrupy bałtyckofińskiej języków fińskich). Stąd było sporo problemów z przetłumaczeniem tego, niektórych wyrazów nie udało się ani mnie ani mojemu znajomemu z Finlandii odnaleźć.