Kyoukai no Kanata - Kyoukai no Kanata

Moje policzki są wilgotne, wilgotne od całej tej samotności,
Ale już niedługo cichutko wypełnią mnie oznaki nadchodzącego poranka
I zaproszą do nieba;
Nadzieja czeka gdzieś tam, w oddali, właśnie tak - chodźmy więc

Nie zważając na własne zagubienie, wyruszę cię szukać;
Moje dłonie poznały dokładnie, jak różnią się nasze zmysły
Złapię cię i przytulę mocno do piersi;
To, że nasze serca szukają się nawzajem, stanowi dowód na istnienie mego snu

Za każdym razem, gdy akceptujemy różnice między sobą, zaczynasz podobać mi się coraz bardziej;
Nie chcę więcej smutnych dni...
Ten akt obopólnej akceptacji zmienia się w radość istnienia
I teraz już wiem, już wiem, że oboje się przebudzimy


Nowo narodzona miłość wydaje z siebie czuły dźwięk skrzydeł;
Nie chcę jej zranić, ale nie mogę również tak po prostu zostawić,
Więc złap mnie; a potem jeszcze raz
Spotkaliśmy się, bo przeznaczenie tak chciało, na rozdrożu czasu w naszych snach

Rozerwane przez ból, moje serce wzywa cię;
Nie chcę więcej pustych dni...
Radość istnienia także zostaje rozerwana przez ból,
Ale na pewno, na pewno razem do tego dojdziemy

Moje policzki są wilgotne, wilgotne od całej tej samotności,
Ale już niedługo cichutko wypełnią mnie oznaki nadchodzącego poranka
I zaproszą do nieba;
Nadzieja czeka gdzieś tam, w oddali - a przynajmniej powinna...

Za każdym razem, gdy akceptujemy różnice między sobą, zaczynasz podobać mi się coraz bardziej;
Nie chcę więcej smutnych dni...
Akceptując cię na pewno, na pewno,
Dam się porwać radości istnienia;
Rozerwane przez ból, moje serce wzywa cię;
Nie chcę więcej pustych dni...
Radość istnienia także zostaje rozerwana przez ból,
Ale na pewno, na pewno dam się jej porwać i na pewno, na pewno oboje jej doznamy;
Samotność wypływa na moje policzki...

Zagubiona i tak cię znalazłam...