Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Les Cowboys Fringants
Popularne teksty
15. Vkie - Barbara
Les Cowboys Fringants - Les étoiles filantes
Les étoiles filantes
Tekst dodał(a): Klima5
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): qjin
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): qjin
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Si je m'arrête un instant pour te parler de ma vie,
juste comme ça, tranquillement dans un bar rue St-Denis;
j'te raconterai les souvenirs bien gravé dans ma mémoire
de cette époque où vieillir était encore bien illusiore.
Quand j'agaçais les p'tites filles pas loin des balançoires
et que mon sac de billes devenait un vrai trésor;
et ces hivers enneigés à constuire des igloo
et rentrer les pieds g'lés juste à temps pour Passe-Partout.
Mais au bout du ch'min dis-moi c'qui va rester
de la p'tite école et d'la cour de récré?
Quand les avions en papier ne partent plus au vent,
on se dit que l'bon temps passe finalemant...
comme une étoile filante.
Si je m'arrête un instant pour te parler de la vie,
je constate que bien souvent on choisit pas mais on subit;
et que les rêves des ti-culs s'évanouissent ou se refoulent
dans cette réalité crue qui nous embarque dans le moule.
La trentaine, la bedaine, les morveux, l'hypothèque
les bonheurs et les peines, les bons coups et les échecs;
travailler, faire d'son mieux en arracher, s'en sortir
et espérer être heureux un peu avant de mourir.
Mais au bout du ch'min dis-moi c'qui va rester
de notre p'tit passage dans ce monde effréné?
Après avoir existé pour gagner du temps
on s'dira que l'on était finalement...
que des étoiles filantes.
Si je m'arrête un instant pour te parler de ma vie,
juste comme ça, tranquillement dans un bar rue St-Louis;
c'est qu'avec toi je suis bien et que j'ai pu l'goût de m'en faire
parce que tsé voir trop loin c'pas mieux que r'garder en arrière.
Malgré les vielles amertumes et les amours qui passent
les chums qu'on perds dans'brume et les idéaux qui ce cassent
la vie s'accroche et renaît comme les printemps reviennent
dans une bouffée d'air frais qui apaisent les coeurs en peine.
Ça fait que si à soir t'as envie de rester
avec moi, la nuit est douce on peut marcher;
et même si on sait ben que tout dure rien qu'un temps
j'aimerais ça que tu sois pour un moment...
mon étoile filante.
Mais au bout du ch'min dis-moi c'qui va rester...
Mais au bout du ch'min dis-moi c'qui va rester...
que des étoiles filantes.
juste comme ça, tranquillement dans un bar rue St-Denis;
j'te raconterai les souvenirs bien gravé dans ma mémoire
de cette époque où vieillir était encore bien illusiore.
Quand j'agaçais les p'tites filles pas loin des balançoires
et que mon sac de billes devenait un vrai trésor;
et ces hivers enneigés à constuire des igloo
et rentrer les pieds g'lés juste à temps pour Passe-Partout.
Mais au bout du ch'min dis-moi c'qui va rester
de la p'tite école et d'la cour de récré?
Quand les avions en papier ne partent plus au vent,
on se dit que l'bon temps passe finalemant...
comme une étoile filante.
Si je m'arrête un instant pour te parler de la vie,
je constate que bien souvent on choisit pas mais on subit;
et que les rêves des ti-culs s'évanouissent ou se refoulent
dans cette réalité crue qui nous embarque dans le moule.
La trentaine, la bedaine, les morveux, l'hypothèque
les bonheurs et les peines, les bons coups et les échecs;
travailler, faire d'son mieux en arracher, s'en sortir
et espérer être heureux un peu avant de mourir.
Mais au bout du ch'min dis-moi c'qui va rester
de notre p'tit passage dans ce monde effréné?
Après avoir existé pour gagner du temps
on s'dira que l'on était finalement...
que des étoiles filantes.
Si je m'arrête un instant pour te parler de ma vie,
juste comme ça, tranquillement dans un bar rue St-Louis;
c'est qu'avec toi je suis bien et que j'ai pu l'goût de m'en faire
parce que tsé voir trop loin c'pas mieux que r'garder en arrière.
Malgré les vielles amertumes et les amours qui passent
les chums qu'on perds dans'brume et les idéaux qui ce cassent
la vie s'accroche et renaît comme les printemps reviennent
dans une bouffée d'air frais qui apaisent les coeurs en peine.
Ça fait que si à soir t'as envie de rester
avec moi, la nuit est douce on peut marcher;
et même si on sait ben que tout dure rien qu'un temps
j'aimerais ça que tu sois pour un moment...
mon étoile filante.
Mais au bout du ch'min dis-moi c'qui va rester...
Mais au bout du ch'min dis-moi c'qui va rester...
que des étoiles filantes.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieGdybym zatrzymał się na chwilę, by opowiedzieć ci o moim życiu,
ot tak, na spokojnie, w barze na St-Denis;
opowiem ci o wspomnieniach, które wyryły się dobrze w mej pamięci,
z tego czasu, gdy dorastanie zdawało się jeszcze całkiem nierealne.
Gdy drażniłem małe dziewczynki przy huśtawkach
i gdy mój woreczek na kulki był prawdziwym skarbem;
a w te śnieżne zimy, by budować igloo
i wracać z odmrożonymi stopami tuż na Passe-Partout.*
Ale powiedz mi, co zostanie na końcu naszej drogi
z tej małej szkoły i placu zabaw?
Gdy samoloty z papieru nie wylatują więcej w powietrze,
powiedzmy sobie, że dobre czasy ostatecznie przemijają...
jak spadająca gwiazda.
Gdybym zatrzymał się na chwilę, by opowiedzieć ci o moim życiu,
stwierdzam, że całkiem często cierpimy nie z wyboru;
i że marzenia małych smyków rozmywają się lub są tłumione
w tej okrutnej rzeczywistości, która wpycha nas do wzorca.
Trzydziestka, brzuch, bachory, hipoteka;
uciechy i trudy, dobre ruchy i porażki;
praca, dawanie z siebie wszystkiego, wyrywanie się z tego i odchodzenie
i oczekiwanie odrobiny szczęścia przed śmiercią.
Ale powiedz mi, co zostanie na końcu naszej drogi
z naszego skromnego przejścia przez ten dziki świat?
Gdy już się istniało, by zyskać trochę czasu,
można sobie powiedzieć, że było się ostatecznie...
jak te spadające gwiazdy.
Gdybym zatrzymał się na chwilę, by opowiedzieć ci o moim życiu,
ot tak, na spokojnie, w barze na St-Louis;
to z tobą mam się dobrze i już mogłem się o tym przekonać,
ponieważ, wiesz, spoglądać w dal nie jest lepiej niż patrzeć za siebie.
Mimo dawnych przykrości i miłości, które przemijają,
przyjaciele, których się traci we mgle i ideałach, które niszczeją.
Życie się trzyma i odradza się jak powracająca wiosna
w odetchnięciu świeżym powietrzem, które koi strudzone serca.
Dlatego jeśli wieczorem chcesz tu pozostać
ze mną, noc jest miła, można się przejść;
i chociaż wiemy dobrze, że nic nie trwa dłużej niż pewien czas,
chciałbym, byś był/a przez moment...
moją spadającą gwiazdą.
Ale powiedz mi, co zostanie na końcu naszej drogi...
Ale powiedz mi, co zostanie na końcu naszej drogi...
prócz tych spadających gwiazd.
*Passe-Partout - kanadyjski program dla dzieci emitowany w latach 1977-92.
ot tak, na spokojnie, w barze na St-Denis;
opowiem ci o wspomnieniach, które wyryły się dobrze w mej pamięci,
z tego czasu, gdy dorastanie zdawało się jeszcze całkiem nierealne.
Gdy drażniłem małe dziewczynki przy huśtawkach
i gdy mój woreczek na kulki był prawdziwym skarbem;
a w te śnieżne zimy, by budować igloo
i wracać z odmrożonymi stopami tuż na Passe-Partout.*
Ale powiedz mi, co zostanie na końcu naszej drogi
z tej małej szkoły i placu zabaw?
Gdy samoloty z papieru nie wylatują więcej w powietrze,
powiedzmy sobie, że dobre czasy ostatecznie przemijają...
jak spadająca gwiazda.
Gdybym zatrzymał się na chwilę, by opowiedzieć ci o moim życiu,
stwierdzam, że całkiem często cierpimy nie z wyboru;
i że marzenia małych smyków rozmywają się lub są tłumione
w tej okrutnej rzeczywistości, która wpycha nas do wzorca.
Trzydziestka, brzuch, bachory, hipoteka;
uciechy i trudy, dobre ruchy i porażki;
praca, dawanie z siebie wszystkiego, wyrywanie się z tego i odchodzenie
i oczekiwanie odrobiny szczęścia przed śmiercią.
Ale powiedz mi, co zostanie na końcu naszej drogi
z naszego skromnego przejścia przez ten dziki świat?
Gdy już się istniało, by zyskać trochę czasu,
można sobie powiedzieć, że było się ostatecznie...
jak te spadające gwiazdy.
Gdybym zatrzymał się na chwilę, by opowiedzieć ci o moim życiu,
ot tak, na spokojnie, w barze na St-Louis;
to z tobą mam się dobrze i już mogłem się o tym przekonać,
ponieważ, wiesz, spoglądać w dal nie jest lepiej niż patrzeć za siebie.
Mimo dawnych przykrości i miłości, które przemijają,
przyjaciele, których się traci we mgle i ideałach, które niszczeją.
Życie się trzyma i odradza się jak powracająca wiosna
w odetchnięciu świeżym powietrzem, które koi strudzone serca.
Dlatego jeśli wieczorem chcesz tu pozostać
ze mną, noc jest miła, można się przejść;
i chociaż wiemy dobrze, że nic nie trwa dłużej niż pewien czas,
chciałbym, byś był/a przez moment...
moją spadającą gwiazdą.
Ale powiedz mi, co zostanie na końcu naszej drogi...
Ale powiedz mi, co zostanie na końcu naszej drogi...
prócz tych spadających gwiazd.
*Passe-Partout - kanadyjski program dla dzieci emitowany w latach 1977-92.
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Jean-François Pauzé Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka: |
Jean-François Pauzé |
| Rok wydania: |
2004 |
| Wykonanie oryginalne: |
Jean-François Pauzé |
| Płyty: |
La Grand-Messe |
Komentarze (0):