Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Lhasa De Sela
Popularne teksty
18. Sentino - Skarb
Lhasa De Sela - Desdeñosa
Desdeñosa
Tekst dodał(a): Mistle
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Mistle
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Mistle
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Aunque mi vida esté de sombras llena
No necesito amar, no necesito
Yo comprendo que amar es una pena
Y que una pena de amor, es infinito
Y no necesito amar, tengo vergüenza
De volver a querer lo que he querido
Toda repetición es una ofensa
Y toda su expresión es un olvido
Desdeñosa, semejante a los dioses
Yo seguiré luchando por mi suerte
Sin escuchar las espantadas voces
De los envenenados por la muerte
No necesito amar, absurdo fuera
Repetir el sermón de la montaña
Por eso he de llevar hasta que muera
Todo el odio inmortal que me acompaña
Aunque mi vida esté de sombras llena
No necesito amar, no necesito
Yo comprendo que amar es una pena
Y que una pena de amor es infinito
Y no necesito amar, tengo vergüenza
De volver a querer lo que he querido
Toda repetición es una ofensa
Y toda su expresión es un olvido
Desdeñosa, semejante a los dioses
Yo seguiré luchando por mi suerte
Sin escuchar las espantadas voces
De los envenenados por la muerte
No necesito amar, absurdo fuera
Repetir el sermón de la montaña
Por eso he de llevar hasta que muera
Todo el odio inmortal que me acompaña
No necesito amar, no necesito
Yo comprendo que amar es una pena
Y que una pena de amor, es infinito
Y no necesito amar, tengo vergüenza
De volver a querer lo que he querido
Toda repetición es una ofensa
Y toda su expresión es un olvido
Desdeñosa, semejante a los dioses
Yo seguiré luchando por mi suerte
Sin escuchar las espantadas voces
De los envenenados por la muerte
No necesito amar, absurdo fuera
Repetir el sermón de la montaña
Por eso he de llevar hasta que muera
Todo el odio inmortal que me acompaña
Aunque mi vida esté de sombras llena
No necesito amar, no necesito
Yo comprendo que amar es una pena
Y que una pena de amor es infinito
Y no necesito amar, tengo vergüenza
De volver a querer lo que he querido
Toda repetición es una ofensa
Y toda su expresión es un olvido
Desdeñosa, semejante a los dioses
Yo seguiré luchando por mi suerte
Sin escuchar las espantadas voces
De los envenenados por la muerte
No necesito amar, absurdo fuera
Repetir el sermón de la montaña
Por eso he de llevar hasta que muera
Todo el odio inmortal que me acompaña
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenie"Wyniosła"
Choćby moje życie wypełniały cienie
Nie potrzebuję kochać, nie potrzebuję
Rozumiem, że miłość to cierpienie
I że cierpienie z miłości jest nieskończone
I nie potrzebuję kochać, wstydzę się
Pokochać znów to, co już kochałam
Cała ta powtarzalność jest obraźliwa
A całe to wyznanie jest zapomnieniem
Wyniosła, niczym bogowie
Będę walczyć o moje szczęście
Nie słuchając wystraszonych głosów
Śmiertelnie trujących
Nie potrzebuje kochać, co za absurd
Powtarzać tę mowę do skał
Dlatego muszę znosić aż do śmierci
Całą tę śmiertelną nienawiść, która mi towarzyszy
Choćby moje życie wypełniały cienie
Nie potrzebuję kochać, nie potrzebuję
Rozumiem, że miłość to cierpienie
I że cierpienie z miłości jest nieskończone
I nie potrzebuję kochać, wstydzę się
Pokochać znów to, co już kochałam
Cała ta powtarzalność jest obraźliwa
A całe to wyznanie jest zapomnieniem
Wyniosła, niczym bogowie
Będę walczyć o moje szczęście
Nie słuchając wystraszonych głosów
Śmiertelnie trujących
Nie potrzebuje kochać, co za absurd
Powtarzać tę mowę do skał
Dlatego muszę znosić aż do śmierci
Całą tę śmiertelną nienawiść, która mi towarzyszy
Choćby moje życie wypełniały cienie
Nie potrzebuję kochać, nie potrzebuję
Rozumiem, że miłość to cierpienie
I że cierpienie z miłości jest nieskończone
I nie potrzebuję kochać, wstydzę się
Pokochać znów to, co już kochałam
Cała ta powtarzalność jest obraźliwa
A całe to wyznanie jest zapomnieniem
Wyniosła, niczym bogowie
Będę walczyć o moje szczęście
Nie słuchając wystraszonych głosów
Śmiertelnie trujących
Nie potrzebuje kochać, co za absurd
Powtarzać tę mowę do skał
Dlatego muszę znosić aż do śmierci
Całą tę śmiertelną nienawiść, która mi towarzyszy
Choćby moje życie wypełniały cienie
Nie potrzebuję kochać, nie potrzebuję
Rozumiem, że miłość to cierpienie
I że cierpienie z miłości jest nieskończone
I nie potrzebuję kochać, wstydzę się
Pokochać znów to, co już kochałam
Cała ta powtarzalność jest obraźliwa
A całe to wyznanie jest zapomnieniem
Wyniosła, niczym bogowie
Będę walczyć o moje szczęście
Nie słuchając wystraszonych głosów
Śmiertelnie trujących
Nie potrzebuje kochać, co za absurd
Powtarzać tę mowę do skał
Dlatego muszę znosić aż do śmierci
Całą tę śmiertelną nienawiść, która mi towarzyszy
Historia edycji tłumaczenia
| Rok wydania: |
1997 Edytuj metrykę |
|---|---|
| Płyty: |
La Llorona |
| Ścieżka dźwiękowa: |
Komentarze (0):