Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Luca Carboni
Luca Carboni - Malinconia
Malinconia
Tekst dodał(a): janumir
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): gallina
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): janumir
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
La malinconia ha le onde come il mare
ti fa andare e poi tornare
ti culla dolcemente
la malinconia si balla come un lento
la puoi stringere in silenzio
e sentire tutto dentro
è sentirsi vicini e anche lontani
è viaggiare stando fermi
è vivere altre vite
è sentirsi in volo dentro agli aeroplani
sulle navi illuminate
sui treni che vedi passare
ha la luce calda e rossa di un tramonto
di un giorno ferito che non vuole morire mai
sembra quasi la felicità
sembra quasi l'anima che va
sogno che si mischia alla realtà
puoi scambiarla per tristezza ma
è solo l'anima che sa
che anche il dolore servirà
e si ferma un attimo a consolare il pianto
del mondo ferito che non vuol morire mai
è perdersi tra le dune del deserto
tra le onde in mare aperto
anche dentro questa città
è sentire che tutto si può perdonare
che tutto è sempre uguale
cioè che tutto può cambiare
è stare in silenzio ad ascoltare
è sentire che può esser dolce
un giorno anche morire
nella luce calda e rossa di un tramonto
di un giorno ferito che non vuole morire mai
sembra quasi la felicità
sembra quasi l'anima che va
sogno che si mischia alla realtà
puoi scambiarla per tristezza ma
è solo l'anima che sa
che anche il dolore passerà
e si ferma un attimo a consolare il pianto
di un amore ferito che non vuole morire mai
nananana...
ti fa andare e poi tornare
ti culla dolcemente
la malinconia si balla come un lento
la puoi stringere in silenzio
e sentire tutto dentro
è sentirsi vicini e anche lontani
è viaggiare stando fermi
è vivere altre vite
è sentirsi in volo dentro agli aeroplani
sulle navi illuminate
sui treni che vedi passare
ha la luce calda e rossa di un tramonto
di un giorno ferito che non vuole morire mai
sembra quasi la felicità
sembra quasi l'anima che va
sogno che si mischia alla realtà
puoi scambiarla per tristezza ma
è solo l'anima che sa
che anche il dolore servirà
e si ferma un attimo a consolare il pianto
del mondo ferito che non vuol morire mai
è perdersi tra le dune del deserto
tra le onde in mare aperto
anche dentro questa città
è sentire che tutto si può perdonare
che tutto è sempre uguale
cioè che tutto può cambiare
è stare in silenzio ad ascoltare
è sentire che può esser dolce
un giorno anche morire
nella luce calda e rossa di un tramonto
di un giorno ferito che non vuole morire mai
sembra quasi la felicità
sembra quasi l'anima che va
sogno che si mischia alla realtà
puoi scambiarla per tristezza ma
è solo l'anima che sa
che anche il dolore passerà
e si ferma un attimo a consolare il pianto
di un amore ferito che non vuole morire mai
nananana...
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieMelancholia ma fale jak morze
sprawia, że odpływasz a potem wracasz,
kołysze cię słodko,
z melancholią tańczy się powoli,
możesz ją objąć w ciszy
i usłyszeć wszystko wewnątrz.
To znaczy czuć się zarazem blisko i daleko,
to podróżować stojąc nieruchomo,
to prowadzić inne życia,
to czuć, że się lata wewnątrz samolotów,
na oświetlonych statkach,
w pociągach, które cię mijają.
Ma ciepłe i czerwone światło zachodu słońca
zranionego dnia, który nigdy nie chce umrzeć.
Wydaje się prawie szczęściem,
wydaje się niemal, że to dusza
wiedzie sen, który miesza się z rzeczywistością.
Możesz ją zamienić na smutek,
ale jedynie dusza wie,
że również ból jest potrzebny.
I zatrzymuje się na chwilę, aby ukoić płacz
zranionego świata, który nie chce nigdy umrzeć.
To znaczy zgubić się wśród wydm na pustyni,
wśród fal na otwartym morzu,
także w tym mieście.
To czuć, że wszystko można wybaczyć,
że wszystko jest zawsze jednakowe,
to znaczy że wszystko może się zmienić.
To trwać w ciszy aby słuchać,
to czuć, że może być słodka
pewnego dnia nawet śmierć.
W ciepłym i czerwonym świetle zachodu słońca
zranionego dnia, który nigdy nie chce umrzeć.
Wydaje się prawie szczęściem,
wydaje się niemal, że to dusza
wiedzie sen, który miesza się z rzeczywistością.
Możesz ją zamienić na smutek,
ale jedynie dusza wie,
że również ból przeminie.
I zatrzymuje się na chwilę, aby ukoić płacz
zranionej miłości, która nie chce nigdy umrzeć.
sprawia, że odpływasz a potem wracasz,
kołysze cię słodko,
z melancholią tańczy się powoli,
możesz ją objąć w ciszy
i usłyszeć wszystko wewnątrz.
To znaczy czuć się zarazem blisko i daleko,
to podróżować stojąc nieruchomo,
to prowadzić inne życia,
to czuć, że się lata wewnątrz samolotów,
na oświetlonych statkach,
w pociągach, które cię mijają.
Ma ciepłe i czerwone światło zachodu słońca
zranionego dnia, który nigdy nie chce umrzeć.
Wydaje się prawie szczęściem,
wydaje się niemal, że to dusza
wiedzie sen, który miesza się z rzeczywistością.
Możesz ją zamienić na smutek,
ale jedynie dusza wie,
że również ból jest potrzebny.
I zatrzymuje się na chwilę, aby ukoić płacz
zranionego świata, który nie chce nigdy umrzeć.
To znaczy zgubić się wśród wydm na pustyni,
wśród fal na otwartym morzu,
także w tym mieście.
To czuć, że wszystko można wybaczyć,
że wszystko jest zawsze jednakowe,
to znaczy że wszystko może się zmienić.
To trwać w ciszy aby słuchać,
to czuć, że może być słodka
pewnego dnia nawet śmierć.
W ciepłym i czerwonym świetle zachodu słońca
zranionego dnia, który nigdy nie chce umrzeć.
Wydaje się prawie szczęściem,
wydaje się niemal, że to dusza
wiedzie sen, który miesza się z rzeczywistością.
Możesz ją zamienić na smutek,
ale jedynie dusza wie,
że również ból przeminie.
I zatrzymuje się na chwilę, aby ukoić płacz
zranionej miłości, która nie chce nigdy umrzeć.
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):