Luiza Staniec - Posklejam

Rękę daję Ci tę, co była tylko moja,
oczy masz tego, co umieją patrzeć tylko na mnie.
Mowę daję Ci tego, co myślał za nas dwoje.
Kochaj mnie tak jak ten, co dotykiem rany goił.

Doprawię Ci to, co chcę,
nie więcej, nie mniej,
byś czuł się, bym czuła, że
niczego nie brak nam już,
wszystko pasuje i brak.
Świat jest tak jak w moich snach.

Posklejam każdy głos, dołożę swoje ja,
oddam skórę też, pożyczę moją twarz.
Pozbieram każdą myśl, by była jedną znów.
Zastawię cały czas, cały dzień z Tobą tu.

Twarz daję Ci piękną, więc noś ją przy sobie,
a twoje imię już będzie tylko jednym słowem.

Doprawię Ci co chcę,
nie więcej, nie mniej,
byś czuł się, bym czuła, że
niczego nie brak nam już,
wszystko pasuje i brak.
Świat jest tak jak w moich snach