Łukasz Nalazek - Atrament

Kiedy odchodzi czujesz jakby brakowało tlenu
Zaczynasz myśleć, że jedynie jesteś
Nędznym aktorem, który swoją rolę w kilka godzin
Wygrawszy znika raz na zawsze
A ona wraca i na nowo
Oddychasz całym sobą
Wszystko inne znika naokoło

Nie chciała mówić, bo nie słowa dziś są najważniejsze
Po co mieszać je ze snami ?
Nie pytaj czy pamięta, ani czy nie zapomniała,
Bo chyba dawno to za wami
Najlepiej popatrz na anioły, że nawet im się nie chce sprzątać,
Po prostu wolą się przyglądać
I jak...

Ref.
Zielone niebo nad nią płynie,
odbija się w jej atramentowo czarnych włosach
Zielone, bo ukradła błękit
I teraz trzyma go w swych oczach
Ona jak zwykle jest pogodna, uśmiecha się
Nawet gdy najciemniej wszędzie
Chyba nie było takiej nigdy,
I chyba więcej już nie będzie!

A ona tańczy, jakby z wiatrem się zaprzyjaźniła
Jedna historia wiele znaczeń
Człowiek się zmienia, ale jej to chyba żadna siła
Nie zmusi, żeby żyć inaczej
Malachitowe niebo zniknie
Gdy kiedyś jej zabraknie,
Odejdzie wszystko co niezwykłe,
Lecz póki co...

Ref.
Zielone niebo nad nią płynie,
odbija się w jej atramentowo czarnych włosach
Zielone, bo ukradła błękit
I teraz trzyma go w swych oczach
Ona jak zwykle jest pogodna, uśmiecha się
Nawet gdy najciemniej wszędzie
Chyba nie było takiej nigdy,
I chyba więcej już nie będzie!