Manu Chao - Besoin de la Lune

Potrzebuję księżyca,
By rozmawiać z nim nocą.
Potrzebuję słońca,
by ogrzało mi życie.
Potrzebuję morza,
by móc patrzeć w dal.
Tak bardzo potrzebuję ciebie
Tuż obok mnie.

Potrzebuję księżyca,
By widzieć nadejście dnia.
Tak potrzebuję słońca,
By wzywać je nocami.
Potrzebuję morza
Tuż obok mnie.
Tak bardzo potrzebuję ciebie,
By ratować me życie...

Potrzebuję mego ojca,
By wiedzieć skąd pochodzę.
Potrzebuję mojej matki,
By pokazała mi drogę.

Potrzebuję metra,
By móc pójść na kielicha.
Tak potrzebuję zapomnienia.
Tak potrzebuję modlitw.

Potrzebuję księżyca,
By rozmawiać z nim nocą.

Potrzebuję księżyca,
By rozmawiać z nim nocą.
Tak potrzebuję słońca,
by ogrzało mi życie.
Potrzebuję morza,
by móc patrzeć w dal.
Tak bardzo potrzebuję ciebie
Tuż obok mnie.

Potrzebuję ziemi,
By poznać piekło.
Tak potrzebuję mojego kącika,
By rankiem móc się wysikać.
Tak bardzo potrzebuję miłości,
Potrzeba mi jej zawsze.
Tak bardzo potrzebuję ciebie
Tuż obok mnie.
Tak bardzo marzę o dniu,
Chodzenia pod księżycem.
Tak bardzo marzę o wieczorze
W świetle słońca twoich nocy.
Tak bardzo marzę o życiu
Do przespania tego ranka.

Potrzebuję księżyca,
By rozmawiać z nim nocą.
Nie potrzebuję śmierci,
By śmiać się z mego przeznaczenia

Potrzebuję księżyca,
By rozmawiać z nim nocą.
Nie potrzebuję śmierci,
By śmiać się z mego przeznaczenia.