Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Marc Dupre
Marc Dupre - On s'habitue
On s'habitue
Tekst dodał(a): tulipeblanche20
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): tulipeblanche20
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): tulipeblanche20
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
On s'habitue à moins rêver,
On s'habitue à ne plus parler,
On s'habitue à répéter,
Qu'on s'habitue,
On s'habitue.
On remet sa vie à plus tard,
On s'habitue à ne plus se voir.
Assis devant des haut-parleurs,
On n'entend plus battre nos coeurs.
On s'habitue,
Et ça me tue.
Tous ces rêves à jamais perdus,
Tous ces amours jamais vécus,
Que sont nos désirs devenus?
On s'habitue.
On s'habitue à ne plus aimer,
On s'évertue à l'oublier,
Sous les draps glacés de la peur,
Souvent décu,
On s'habitue.
Quand le soleil se montre enfin,
On se dit que ça ne sert à rien,
Parce qu'il pleut quelquepart ailleurs,
On s'habitue,
Même au bonheur.
On s'habitue,
Et ça me tue.
Tous ces rires jamais entendus,
Toutes ces promesses jamais tenues,
Que sont nos désirs devenus?
On s'habitue.
Je n'arrive pas à m'habituer,
A regarder le temps passer,
A me dissoudre corps et âme dans la pluie,
A me résoudre à vivre ainsi.
On s'habitue,
Et ça me tue.
Tous ces rêves à jamais perdus,
Cet amour auquel on s'habitue,
Et ça me tue.
Tous ces rires jamais entendus,
Toutes ces promesse jamais tenues,
Que sont nos désirs devenus?
On s'habitue à ne plus parler,
On s'habitue à répéter,
Qu'on s'habitue,
On s'habitue.
On remet sa vie à plus tard,
On s'habitue à ne plus se voir.
Assis devant des haut-parleurs,
On n'entend plus battre nos coeurs.
On s'habitue,
Et ça me tue.
Tous ces rêves à jamais perdus,
Tous ces amours jamais vécus,
Que sont nos désirs devenus?
On s'habitue.
On s'habitue à ne plus aimer,
On s'évertue à l'oublier,
Sous les draps glacés de la peur,
Souvent décu,
On s'habitue.
Quand le soleil se montre enfin,
On se dit que ça ne sert à rien,
Parce qu'il pleut quelquepart ailleurs,
On s'habitue,
Même au bonheur.
On s'habitue,
Et ça me tue.
Tous ces rires jamais entendus,
Toutes ces promesses jamais tenues,
Que sont nos désirs devenus?
On s'habitue.
Je n'arrive pas à m'habituer,
A regarder le temps passer,
A me dissoudre corps et âme dans la pluie,
A me résoudre à vivre ainsi.
On s'habitue,
Et ça me tue.
Tous ces rêves à jamais perdus,
Cet amour auquel on s'habitue,
Et ça me tue.
Tous ces rires jamais entendus,
Toutes ces promesse jamais tenues,
Que sont nos désirs devenus?
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczeniePrzyzwyczajamy się mniej marzyć
Przyzwyczajamy się już nie rozmawiać
Przyzwyczajamy się odpowiadać
Do czego się przyzwyczajamy
Do tego się przyzwyczajamy
Odkładamy swoje życie na później
Przyzwyczajamy się do nie widzenia siebie
Siedząc przed głośnikami
Nie słyszymy już bicia naszych serc
Przyzwyczajamy sie
I to mnie zabija
Wszystkie te marzenia nigdy nie stracone
Wszystkie te miłości nigdy nie żyjące
Jakie są nasze przyszłe pragnienia?
Przyzwyczajamy się
Przyzwyczajamy się już nie kochać
Staramy się o tym zapomnieć
Na zimnych suknach strachu
Często zawiedzionych
Przyzwyczajamy się
Kiedy słońce w końcu wschodzi
Wmawiamy sobie, że to niczemu nie służy
Ponieważ pada gdzieś indziej
Przyzwyczajamy się
Nawet do szczęścia
Przyzwyczajamy się
I to mnie zabija
Wszystkie te śmiechy nigdy nie usłyszane
Wszystkie te obietnice nigdy nie dotrzymane
Jakie są nasze przyszłe pragnienia?
Przyzwyczajamy się
Nie udaje mi się przyzwyczaić
Do patrzenia na mijający czas
Do rozkładania ciała i duszy na deszczu
Do zdecydowania się na takie życie
Przyzwyczajamy się
I to mnie zabija
Wszystkie te marzenia nigdy nie stracone
Ta miłość do której się przyzwyczajamy
I to mnie zabija
Wszystkie te śmiechy nigdy nie usłyszane
Wszystkie te obietnice nigdy nie dotrzymane
Jakie są nasze przyszłe pragnienia?
Przyzwyczajamy się już nie rozmawiać
Przyzwyczajamy się odpowiadać
Do czego się przyzwyczajamy
Do tego się przyzwyczajamy
Odkładamy swoje życie na później
Przyzwyczajamy się do nie widzenia siebie
Siedząc przed głośnikami
Nie słyszymy już bicia naszych serc
Przyzwyczajamy sie
I to mnie zabija
Wszystkie te marzenia nigdy nie stracone
Wszystkie te miłości nigdy nie żyjące
Jakie są nasze przyszłe pragnienia?
Przyzwyczajamy się
Przyzwyczajamy się już nie kochać
Staramy się o tym zapomnieć
Na zimnych suknach strachu
Często zawiedzionych
Przyzwyczajamy się
Kiedy słońce w końcu wschodzi
Wmawiamy sobie, że to niczemu nie służy
Ponieważ pada gdzieś indziej
Przyzwyczajamy się
Nawet do szczęścia
Przyzwyczajamy się
I to mnie zabija
Wszystkie te śmiechy nigdy nie usłyszane
Wszystkie te obietnice nigdy nie dotrzymane
Jakie są nasze przyszłe pragnienia?
Przyzwyczajamy się
Nie udaje mi się przyzwyczaić
Do patrzenia na mijający czas
Do rozkładania ciała i duszy na deszczu
Do zdecydowania się na takie życie
Przyzwyczajamy się
I to mnie zabija
Wszystkie te marzenia nigdy nie stracone
Ta miłość do której się przyzwyczajamy
I to mnie zabija
Wszystkie te śmiechy nigdy nie usłyszane
Wszystkie te obietnice nigdy nie dotrzymane
Jakie są nasze przyszłe pragnienia?
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (1):