Mark Knopfler - Baloney again

Nie jadamy w białych restauracjach*
Jadamy w samochodzie
Kicha, znowu kicha**
Nie sypiamy w białych hotelach
Sypiamy w samochodzie
Kicha, znowu kicha
Nie spaceruje się tak po prostu po tych miasteczkach
Najlepiej zostawać w samochodzie
Patrzeć na wprost, nie rozglądać się na boki
Najlepiej w ogóle nie ruszać się z miejsca
Tak daleko od domu
Nie wolno igrać z losem
Znowu kicha

22 lata śpiewamy światu
Od 1931
Amen, mówię amen
Teraz młodzież chce chwalić Pana
z gitarami, basami i bębnami, amen
Nigdy nie dość Jezusa
Ale nie jest łatwo dźwigać to brzemię
Nieść jego dar miłości
Tymi nieczystymi drogami
Tak daleko od domu
Po prostu zapłać człowiekowi i w drogę
Znowu kicha

Pan jest pasterzem moim
Na zielonych niwach pasie mnie
Ofiarował nam ten dzień
Nasz chleb powszedni i paliwo

Udajcie się pod wierzbę***
Zaparkujcie przy strumieniu
Niech ramię wam będzie za poduszkę
Złóżcie głowy i we śnie oddajcie się marzeniu****


*podwójne zaprzeczenie (do not ... no) - cecha dialektu czarnej społeczności USA

**Baloney - 1. rodzaj amerykańskiej mortadeli, 2. „bzdury”
Kicha - 1. zgrubienie od kiszka (wędlina składająca się z wątroby, krwi, kaszy, mielonego mięsa itp.) 2. kłopotliwa lub zawstydzająca sytuacja

***topola we współczesnych przekładach Biblii

****”Mam marzenie” („I have a dream”) – przemówienie Martina Luthera Kinga na temat nierówności rasowych wygłoszone dekadę później podczas „Marszu na Waszyngton”