Mark Knopfler - Matchstick Man

Matchstick man*

Tak więc, był kiedyś w Penzance**, żeby grać
Wigilijny wieczór z jakimś nijakim zespołem
Dziś wczesnym rankiem Bożego Narodzenia
Łapie okazję [autostop] do domu w Geordieland***

Tej nocy spadł śnieg, na moje szczęście!
Bo do diabła, kim Ty myślisz, że jesteś…(?)****
Wspinając się do wielkiej ciężarówki
Ze starym plecakiem i gitarą

A ty, niemal jak włóczęga,
Którego nie zaprosił nikt, wiesz
Matchstick man*****, bladym świtem,
Masz 500 mil do przebycia

I już kierowca musi rozładować auto******,
A śnieg wciąż grubo leży w około
Wysiadł na wzgórzu, na skrzyżowaniu
Skąd może patrzeć aż po horyzont

Słońce świeci, niebo jest błękitne,
Cały świat jest biały, jak na dłoni
Żadnego samochodu na widoku
Żadnego ruchu gdziekolwiek

A ty, niemal jak włóczęga,
Którego nie zaprosił nikt, wiesz
Matchstick man, wzdrygasz się,
[patrząc] na te rozległe i ciche równiny śniegu


* Osobista piosenka z elementami biografii i autoironii. Mark wspomina, że gdy był 16-letnim chłopakiem i uczył się w colleg`u, grał na gitarze w jakimś „shit band”. W wigilijny wieczór grali koncert na południu Wielkiej Brytanii. Po koncercie, w Boże Narodzenie wcześnie rano postanowił zrobić niespodziankę rodzinie i przyjechać do Newcastle autostopem… Zabrał się wielką ciężarówką, ale… Jak sam mówi, to był bardzo głupi pomysł… I o tej podroży jest ta piosenka.
Tytuł nawiązuje do czarnego ludzika malowanego kreską na białej karcie…

** Penzance - Penzance jest najbardziej wysuniętym na południowy zachód miastem Wielkiej Brytanii. Często nazywane jest „ostatnim miastem Anglii”.

*** Geordieland – okolice położone nad rzeką Tyne – w tym Newcastle, rodzinne miasto Marka Knopflera.

**** Dzięki temu, że śnieg spadł, autostopowicz stał się widoczny dla innych. Wyłonił się z szarości… A swoją drogą - do ciężarówki to on się trochę wprosił, bo kierowca chyba nie planował pasażera.

***** Matchstick man to znany z grafiki komputerowej czarny ludzik, rysowany z prostych kresek na białym tle. W kontekście podróży przez Brytanię zasypaną śniegiem – tytuł zyskuje znaczenie ironiczne – bo młody Knopfler sam na środku bezkresnej bieli, wzdrygający się na myśl o swoim włóczęgostwie zaczyna myśleć o sensie swojego życia… i czuje, że cała ta sytuacja jest tragikomiczna…

****** Po przejechaniu mniej więcej połowy drogi – w środkowej Anglii.