Massimo Ranieri - Perdere L'amore

A teraz odejdźcie,
Chcę pozostać sam
Z moją melancholią,
Polecieć do jej nieba

Nie zapytałem nigdy, kim byłaś,
Dlaczego wybrałaś mnie,
Mnie, co jeszcze wczoraj myślałem,
że jestem królem...

Stracić miłość,
Kiedy zapada wieczór,
Gdy we włosach
widać odcień srebra...
Możesz zwariować,
może pęknąć Ci serce...
Stracić kobietę
i mieć chęć umrzeć...
Pozwól mi krzyczeć,
Zaprzeczyć niebiosom,
Obrzucić kamieniami wszystkie sny
nadal w locie...
Zrzucę je wszystkie, jedno po drugim,
Złamię skrzydła przeznaczenia,
I sprawię, byś była przy mnie...

Mimo wszystko, Cię rozumiem,
I przyznaję, że byłem w błędzie.
Decydowałem za Ciebie,
I kto wie, czego wymagałem,
A teraz, co pozostaje
z tych chwil razem spędzonych?
Zbyt samotny mężczyzna,
któremu nadal na Tobie zależy...

Stracić miłość...
Kiedy zapada wieczór,
Gdy na twarzy pojawia się
Zmarszczka, której nie było...
Próbujesz to sobie wytłumaczyć,
Udajesz, że cię nie obchodzi,
Aż do momentu, gdy zrozumiesz,
że do niczego się nie nadałeś...

I chciałbyś wrzasnąć,
Zadusić niebo,
Uderzyć głową tysiąc razy
Przeciw ścianie...
Wdychać mocno jej poduszkę,
Powiedzieć "to wszystko,
wina przeznaczenia",
że Cię przy mnie nie ma...

Stracić miłość...
Ten przeklęty wieczór,
Który zbiera odłamki
Wyobrażonego życia

Myślisz, że jutro
Będzie nowy dzień,
Choć powtarzasz "tego się nie spodziewałem",
Nie spodziewałem...

Obrzucić kamieniami
Wszystkie sny nadal w locie,
Zrzucę je wszystkie, jedno po drugim,
Złamię skrzydła przeznaczenia
I sprawię, byś była przy mnie

Stracić miłość...