Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Max Giesinger
Max Giesinger - Nicht anders gelernt
Nicht anders gelernt
Tekst dodał(a): tasteofvenom
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): PrimEverdeen
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): tasteofvenom
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Zerbrochenes Glas, Tränen zum Nachtisch.
Ich habs nicht anderst gelernt.
Doppeltes Taschengeld, zwei halbe Zuhause.
Ich habs nicht anderst gelernt.
Dass man sich liebt, und dann nicht mehr.
Ich habs nicht anderst gelernt.
Ich habs nicht anderst gelernt.
Das schreien, schweigen, weilen hat mich verändert.
Und die Risse bleiben.
Da warten hoffen fragen dass sich was verbessert, und dass es wird wie es früher war.
Dass Bild in der Ecke, es verstaubt doch wir lächeln.
So hab ichs lang nicht mehr gesehen.
ich kann uns fast nicht mehr erkennen.
Keine Gespräche.
lieber schweigend vorm Fernseher.
Ich habs nicht anderst gelernt!
Probleme vertagen, oder nicht ernstt nehmen.
Ich habs nicht anderst gelernt.
Dass man sein Mann nicht steht wenns mal schwer wird.
Ich habs nicht anderst gelernt, ich habs nicht anderst gelernt.
Das schreien, schweigen, weilen hat mich verändert.
Und die Risse bleiben.
Da warten hoffen fragen dass sich was verbessert, und dass es wird wie es früher war.
Dass Bild in der Ecke, es verstaubt doch wir lächeln.
So hab ichs lang nicht mehr gesehen.
ich kann uns fast nicht mehr erkennen.
Ich habs nicht anderst gelernt.
Doppeltes Taschengeld, zwei halbe Zuhause.
Ich habs nicht anderst gelernt.
Dass man sich liebt, und dann nicht mehr.
Ich habs nicht anderst gelernt.
Ich habs nicht anderst gelernt.
Das schreien, schweigen, weilen hat mich verändert.
Und die Risse bleiben.
Da warten hoffen fragen dass sich was verbessert, und dass es wird wie es früher war.
Dass Bild in der Ecke, es verstaubt doch wir lächeln.
So hab ichs lang nicht mehr gesehen.
ich kann uns fast nicht mehr erkennen.
Keine Gespräche.
lieber schweigend vorm Fernseher.
Ich habs nicht anderst gelernt!
Probleme vertagen, oder nicht ernstt nehmen.
Ich habs nicht anderst gelernt.
Dass man sein Mann nicht steht wenns mal schwer wird.
Ich habs nicht anderst gelernt, ich habs nicht anderst gelernt.
Das schreien, schweigen, weilen hat mich verändert.
Und die Risse bleiben.
Da warten hoffen fragen dass sich was verbessert, und dass es wird wie es früher war.
Dass Bild in der Ecke, es verstaubt doch wir lächeln.
So hab ichs lang nicht mehr gesehen.
ich kann uns fast nicht mehr erkennen.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieRozbite szkło, na deser łzy
Nie nauczyłem się inaczej
Podwójne kieszonkowe, dwa połowiczne domy
Nie nauczyłem się inaczej
Że ludzie się kochają, a potem już nie
Nie nauczyłem się inaczej
Nie nauczyłem się inaczej
Krzyczenie, milczenie, przebywanie odmieniły mnie
A rysy zostają
Bo czekanie, nadzieja, pytania, że coś się poprawi i że będzie jak wcześniej
Ten obrazek w rogu zakurzył się, a mimo to się uśmiechamy
Czegoś takiego już dawno nie widziałem,
Już prawie nie potrafię sobie nas przypomnieć.
Żadnych rozmów,
Raczej milczenie przed telewizorem
Nie nauczyłem się inaczej
Znosić trudności, albo nie brać ich na poważnie
Nie nauczyłem się inaczej
Że mąż odchodzi, gdy sprawy się komplikują
Nie nauczyłem się inaczej, nie nauczyłem się inaczej
Krzyczenie, milczenie, przebywanie odmieniły mnie
A rysy zostają
Bo czekanie, nadzieja, pytania, że coś się poprawi i że będzie jak wcześniej
Ten obrazek w rogu zakurzył się, a mimo to się uśmiechamy
Czegoś takiego już dawno nie widziałem,
Już prawie nie potrafię sobie nas przypomnieć.
Nie nauczyłem się inaczej
Podwójne kieszonkowe, dwa połowiczne domy
Nie nauczyłem się inaczej
Że ludzie się kochają, a potem już nie
Nie nauczyłem się inaczej
Nie nauczyłem się inaczej
Krzyczenie, milczenie, przebywanie odmieniły mnie
A rysy zostają
Bo czekanie, nadzieja, pytania, że coś się poprawi i że będzie jak wcześniej
Ten obrazek w rogu zakurzył się, a mimo to się uśmiechamy
Czegoś takiego już dawno nie widziałem,
Już prawie nie potrafię sobie nas przypomnieć.
Żadnych rozmów,
Raczej milczenie przed telewizorem
Nie nauczyłem się inaczej
Znosić trudności, albo nie brać ich na poważnie
Nie nauczyłem się inaczej
Że mąż odchodzi, gdy sprawy się komplikują
Nie nauczyłem się inaczej, nie nauczyłem się inaczej
Krzyczenie, milczenie, przebywanie odmieniły mnie
A rysy zostają
Bo czekanie, nadzieja, pytania, że coś się poprawi i że będzie jak wcześniej
Ten obrazek w rogu zakurzył się, a mimo to się uśmiechamy
Czegoś takiego już dawno nie widziałem,
Już prawie nie potrafię sobie nas przypomnieć.
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
MAX GIESINGER, STEFFEN GRAEF, JAN PLATT Edytuj metrykę |
|---|---|
| Rok wydania: |
2016 |
| Wykonanie oryginalne: |
Max Giesinger |
| Płyty: |
Der Junge, der rennt |
Komentarze (0):