Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Meshuggah
Popularne teksty
Meshuggah - Choirs Of Devastation
Choirs Of Devastation
Tekst dodał(a): cysia0330
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Zły wujek
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Amniksjel
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Melting hands, as in fear they've ruled
but will not anymore.
Determination now only a coagulating fluid
burning its pathes down the sad soil.
Clouds pregnant with heavy rain
opens up its portals and pour upon earth,
the moist of a lost childhoods
embrace as it boil.
Believe-as you see-the anticipation
lost in mourning choirs of devastation.
The aimless glow, we thought would never cease
now groan out its renunciation.
Toxic airwaves throwing their corrosion,
like patternless meshes over consumed ground.
Earth, blindly-stretch out her maimed arms,
only to receive the certainty-there's no help to be found.
No one's to blame as streams of equality washes away,
the last traces of humanity's existence.
We just sat, like contented denials as abnegation
took its toll in exterminations' enhance.
We claimed, the dead would open the eyes of the living,
but who's left to exclaim the words-we were right.
Memories of anguish lie as whisper in the heat
Only bareness observe the last remains float out of sight.
but will not anymore.
Determination now only a coagulating fluid
burning its pathes down the sad soil.
Clouds pregnant with heavy rain
opens up its portals and pour upon earth,
the moist of a lost childhoods
embrace as it boil.
Believe-as you see-the anticipation
lost in mourning choirs of devastation.
The aimless glow, we thought would never cease
now groan out its renunciation.
Toxic airwaves throwing their corrosion,
like patternless meshes over consumed ground.
Earth, blindly-stretch out her maimed arms,
only to receive the certainty-there's no help to be found.
No one's to blame as streams of equality washes away,
the last traces of humanity's existence.
We just sat, like contented denials as abnegation
took its toll in exterminations' enhance.
We claimed, the dead would open the eyes of the living,
but who's left to exclaim the words-we were right.
Memories of anguish lie as whisper in the heat
Only bareness observe the last remains float out of sight.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieTopniejące ręce, jakby rządziły ze strachu
ale już nie będą.
Oznaczanie teraz tylko płynu koagulującego
wypalającego swe ścieżki w smutnej glebie.
Chmury brzemienne ulewnym deszczem
otwierają swoje portale i wylewają na ziemię,
wilgoć utraconego dzieciństwa
objąć, gdy się zagotuje.
Uwierz – jak widzisz – w oczekiwanie
zagubieni w żałobnych chórach zniszczenia.
Bezcelowy blask, myśleliśmy, że nigdy nie ustanie
teraz jęcz swoje wyrzeczenie.
Toksyczne fale powietrza rzucają swoją korozję,
jak pozbawione wzorców siatki na spalonej ziemi.
Ziemio, na ślepo wyciągnij swoje okaleczone ramiona,
tylko po to, by uzyskać pewność, że nie ma ratunku.
Nikt nie jest winny, gdy strumienie równości odpływają,
ostatnie ślady istnienia ludzkości.
Po prostu siedzieliśmy, gdy zadowolenie zaprzeczeń jako wyrzeczenia
odcisnęło swoje piętno na intensyfikacji eksterminacji.
Twierdziliśmy, że umarli otworzą oczy żywym,
ale komu pozostało, by wykrzyczeć słowa - mieliśmy rację.
Wspomnienia udręki leżą jak szept w upale
Tylko nagość obserwuje, jak ostatnie szczątki znikają z pola widzenia.
ale już nie będą.
Oznaczanie teraz tylko płynu koagulującego
wypalającego swe ścieżki w smutnej glebie.
Chmury brzemienne ulewnym deszczem
otwierają swoje portale i wylewają na ziemię,
wilgoć utraconego dzieciństwa
objąć, gdy się zagotuje.
Uwierz – jak widzisz – w oczekiwanie
zagubieni w żałobnych chórach zniszczenia.
Bezcelowy blask, myśleliśmy, że nigdy nie ustanie
teraz jęcz swoje wyrzeczenie.
Toksyczne fale powietrza rzucają swoją korozję,
jak pozbawione wzorców siatki na spalonej ziemi.
Ziemio, na ślepo wyciągnij swoje okaleczone ramiona,
tylko po to, by uzyskać pewność, że nie ma ratunku.
Nikt nie jest winny, gdy strumienie równości odpływają,
ostatnie ślady istnienia ludzkości.
Po prostu siedzieliśmy, gdy zadowolenie zaprzeczeń jako wyrzeczenia
odcisnęło swoje piętno na intensyfikacji eksterminacji.
Twierdziliśmy, że umarli otworzą oczy żywym,
ale komu pozostało, by wykrzyczeć słowa - mieliśmy rację.
Wspomnienia udręki leżą jak szept w upale
Tylko nagość obserwuje, jak ostatnie szczątki znikają z pola widzenia.
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):