Mieczysław Fogg - Piosenka jubileuszowa cz. 3

A potem piosenka zamilkła na długo
Wśród drutów obozu i ciszy baraku
I szedł sobie żołnierz jesienną szarugą
I znalazł piosenkę, i schował w plecaku

— [Serce w plecaku]

Żołnierz drogą maszerował
Nad serduszkiem się użalił
Serce do plecaka schował
I pomaszerował dalej

— [Rozszumiały się wierzby płaczące]

Rozszumiały się wierzby płaczące
Rozpłakała się dziewczyna w głos

— [Marsz Pierwszego Korpusu]

Spoza gór i rzek
Wyszliśmy na brzeg
A stąd niedaleko już
Do grających wierzb, malowanych zbóż

Z Bałtyku do Karpat, z polskiego Szczecina
I Wisłą do Gdańska, i znowu w Warszawie
Na dachach w antenie wiatr piosnkę rozpina
Na siatce rusztowań w murarskiej zaprawie

— [Na prawo most, na lewo most]

Na prawo most, na lewo most
A dołem Wisła płynie
Tu rośnie dom, tam rośnie dom
Z godziny na godzinę
Autobusy czerwienią migają
Zaglądają do okien tramwajom

W kopalniach i hutach, na każdej budowie
Piosenka z uśmiechem nas łączy dokoła
I wreszcie jedziemy na wczasy po zdrowie
A walc się melodią nawija na koła

"Jak się czujesz, co słychać?" -
Pyta hutnik górnika -
"Czy wygodny masz pokój
Co ci w nocy się śni?
Jak się czujesz, czy śpiewasz
Wczasowego walczyka?"
Słońce jak twój przyjaciel
Rano puka do drzwi