Minix - Chip

Od rana do wieczora trzeba tyrać, by podołać
Nieraz kombinować, by uzbierać co do gorsza
Wołać o pomstę do nieba, kiedy się nie da
Sprzedać duszę diabłu, by mieć kawałeczek chleba
Bida w tym kraju, dlatego wszyscy na haju
Traktują nas podle, a sami mają jak w raju
Nasza niepodległość leży na skraju, pewnego rodzaju
Bo brak nam urodzaju
Pani rutyna zaciera ręce
Łapie nas w sidła, aby było nas więcej
Powstań, narodzie, czym prędzej, prędzej
Nie dopuśćmy, aby przestało bić serce

Niewiele brakuje, aby założyli chip nam
Sugerują, że to dla naszego bezpieczeństwa
Prawda bywa taka, że w głowach chcą zrobić Wietnam
Oraz zabrać ostatnią cząsteczkę człowieczeństwa
/x2

Nadszedł czas na pospolite ruszenie, odkupienie
A nie wraz z kolorytem odmóżdżenie, odpuszczenie
Sztandar w garść, szansa, brat
Sowite dokuszenie
Hańba, stać, jak tam, five?
Gigantyczne poróżnienie
Bo idzie w osłupienie każdą bandę wprowadzić
Komitet zakonspirowany też, kto się odważy?
Ty sobie łazić po głowie dałeś sto razy
Postawim postulaty, choć mogą prądem porazić
Sądem postraszyć, a kto rozliczy ten wymiar?
Co nawet korzyść ze sprawy przynosi jak ślimak
Ile wydał na ten wywar i że przypał, jest cisza?
Temida wciąż się przyczynia do pomyłkowych zatrzymań
Linia każda, jak ta lina ratunkowa
Lipa ubronitowa, rzesza, dłoń trzeba mu podać
Odważnie, ale uważniej na przód maszerować
Zanim przyjdzie się zabunkrować, czy skapitulować

Niewiele brakuje, aby założyli chip nam
Sugerują, że to dla naszego bezpieczeństwa
Prawda bywa taka, że w głowach chcą zrobić Wietnam
Oraz zabrać ostatnią cząsteczkę człowieczeństwa
/x2

Zrobią z nas roboty, do roboty, chłopy
Kobiety tylko rodzić, jeden wielki idiotyzm
Doprowadzą wszystkich do zawrotu głowy
Nałożą na to koszty, bez opcji odmowy
Żyją z tych podatków, dostatku, bratku
Achtung! Trzeba ściągnąć tę obrożę z karku
Tyle lat już płyniemy na tym samym statku
Jak zatonie, to wraz z kapitanem i bez świadków
Oddzielaj prawdziwych od tych fałszywych
Co byś się nie wstydził, budząc się - nie dziwił
Że kraina niby-niby odebrała resztki myśli
Strawiła, wyrzygała, ostatecznie plując w pysk Ci
Łatwo zagubić swe myśli tam,
Gdzie ciągły wyścig, mimo, żeś sam
Trudno odnaleźć równowagi stan
Przy tym odkręcając sukcesu kran, man