Mirage - Kalina

Wciąż pamiętam to jak dziś, hulał w deszczu zimny wiatr.
Otuleni płaszczem swym, szliśmy, patrząc w wielką dal.
Pod kaliną skryłaś się, całowałem pierwszy raz.
Nie zapomnę tamtych dni, gdy wiał wiatr.

Kwitnie kalina w polu z moich snów, to twoje imię nosi od tych dni.
Tak, jak ocean niespełnionych próśb, umknęłaś mi.
A ja przechodzę mimo twoich słów, zamykam w sercu taki mały ból.
Jak krople deszczu płyną moje łzy. Wypadłem z gry.

Coś zmieniło w życiu się – pod kaliną nie ma cię.
Niechaj wiatr podpowie mi, gdzie podziewasz się dziś ty.
Ty pociągiem jedziesz w dal, zapomniałaś o mnie już.
Pod kaliną jestem sam – brak mi słów.

Kwitnie kalina w polu z moich snów, to twoje imię nosi od tych dni.
Tak, jak ocean niespełnionych próśb, umknęłaś mi.
A ja przechodzę mimo twoich słów, zamykam w sercu taki mały ból.
Jak krople deszczu płyną moje łzy. Wypadłem z gry.

Na kalinie napis jest: „Ja, Kalino, pragnę cię”.
Patrzę w dal – idziesz ty – czy to wyobraźni krzyk?
Nie Kalina idzie tam, tylko w oczach ją dziś mam.
Zostawiłaś smutek mi, więcej nic.

Kwitnie kalina w polu z moich snów, to twoje imię nosi od tych dni.
Tak, jak ocean niespełnionych próśb, umknęłaś mi.
A ja przechodzę mimo twoich słów, zamykam w sercu taki mały ból.
Jak krople deszczu płyną moje łzy. Wypadłem z gry.
Kwitnie kalina w polu z moich snów, to twoje imię nosi od tych dni.
Tak, jak ocean niespełnionych próśb, umknęłaś mi.
A ja przechodzę mimo twoich słów, zamykam w sercu taki mały ból.
Jak krople deszczu płyną moje łzy. Wypadłem z gry.