Modest Mouse - Dashboard

Cóż, byłoby, mogłoby być gorzej
Niż jesteś sobie to w stanie wyobrazić
O, choć deska rozdzielcza stopniała
Wciąż mamy radio

Och, powinno było być, mogłoby być gorzej
Niż jesteś sobie to w stanie wyobrazić
Cóż, opowiedziałaś mi o „nikąd”
Cóż, to brzmi jak miejsce, do którego chciałbym się wybrać

Och, mogłoby być, powinno było być gorzej
Niż jesteś sobie to w stanie wyobrazić
Cóż, przednia szyba jest wybita
Ale i tak uwielbiam świeże powietrze
(Choć deska rozdzielcza stopniała, wciąż mamy radio)

Cóż, byłoby, mogłoby być gorzej
Niż jesteś sobie to w stanie wyobrazić, o!
(Choć deska rozdzielcza stopniała, wciąż mamy radio)
O, rozmawialiśmy o niczym
To więcej, niż chciałem ci powiedzie-e-e-e-eć
No to ruszamy!

O! Poszłoby, mogłoby pójść gorzej
Niż kiedykolwiek
Cóż, samochód był w naprawie
Ale ja już dotarłem, gdzie chciałem dotrzeć
(To było niemożliwe, ale poradziliśmy sobie, poradziliśmy)

Dlaczego mielibyśmy się w ogóle kiedykolwiek dowiedzieć?
(To było niemożliwe, ale poradziliśmy sobie, poradziliśmy)
O, jeśli świat nas nie lubi
To niech nami potrząśnie do zsinie-e-e-e-enia
No to ruszamy!

Cóż, planujemy i planujemy, ale zawsze zawalamy sprawę
Niedługo i tak się rozbijemy, przynajmniej spędźmy ten czas dobrze
Stojąc przy włączniku światła, kierując się na wschód czy na zachód
Razi cię każdy świt
A co wieczór ktoś cię pociesza
Mówiąc: „Widzisz, nie było tak źle!”

Cóż, byłoby, mogłoby być gorzej
Niż jesteś sobie to w stanie wyobrazić
Cierpliwie wymazywałem i odnotowywałem złe wydarzenia
Po tym, jak udowodniłaś, że nie mam racji
Nie mogłem zwyczajnie odpuścić, o-o-o. O-o-o
Po prostu nie chciałem wyjść z widowiska przed czasem

Tak, byłoby, mogłoby być gorzej
Niż jesteś sobie to w stanie wyobrazić
Choć deska rozdzielcza stopniała, wciąż mamy radio
(Deska rozdzielcza stopniała, ale poradziliśmy sobie, poradziliśmy)

Jesteśmy zaprogramowani, by tworzyć, a tyle musimy pojąć
Nawet potrzeby mają potrzeby, maleńkie olbrzymy zrobione z jeszcze mniejszych olbrzymów
Nie zamykaj oczu, żebym nie przegapił końca przedstawienia
(Choć deska rozdzielcza stopniała, wciąż mamy radio)

Cóż, mogliśmy być, powinniśmy byli być gorsi
Niż jesteś sobie to w stanie wyobrazić
(Choć deska rozdzielcza stopniała, wciąż mamy radio)
Cóż, opowiedziałaś mi o „nikąd”
Cóż, to brzmi jak miejsce, do którego chciałbym się wybra-a-a-a-ać
No to ruszamy!

Cóż, planujemy i planujemy, ale zawsze zawalamy sprawę
Niedługo i tak się rozbijemy, przynajmniej spędźmy ten czas dobrze
Stojąc przy włączniku światła, kierując się na wschód czy na zachód
Razi cię każdy świt
A co wieczór ktoś cię pociesza
Mówiąc: „Widzisz, nie było tak źle!”

Och, byłoby, mogłoby być gorzej, niż jesteś sobie to w stanie wyobrazić