Newkid - Lakan

Jaka jest ironia w tym, że znalazłem rozbite serce
Na dnie pudła z rzeczami po które nigdy nie przyszłaś?
I każda biała koszula na wewnętrznej stronie drzwi od mojej garderoby
Ma tą samą czerwoną plamę na piersi, której nie da się sprać
Już teraz się uśmiechasz i zakochujesz w facetach z replikami tego, o czym już powiedziałem
Jak ty możesz tak szybko zapominać?

Bo zabija mnie to, że już zaczęłaś od początku
Nawet zanim twój zapach opuścił moją pościel
Woah-ooh-ooh-oh, woah-ooh-ooh-oh
Bo zabija mnie to, że już zaczęłaś od początku
Nawet zanim twój zapach opuścił moją pościel
Woah-ooh-ooh-oh, woah-ooh-ooh-oh

Chcę wyrzucić to pudło przez okno
Ale zmieniam zdanie bo jest to jedyna rzecz, która mi po tobie została, o nie
I tobie chyba imponują
Wszystkie przydomki które on ci daje, które już kiedyś miałaś
Zanim tak szybko o tym zapomniałaś

Bo zabija mnie to, że już zaczęłaś od początku
Nawet zanim twój zapach opuścił moją pościel
Woah-ooh-ooh-oh, woah-ooh-ooh-oh
Bo zabija mnie to, że już zaczęłaś od początku
Nawet zanim twój zapach opuścił moją pościel
Woah-ooh-ooh-oh, woah-ooh-ooh-oh

W łóżku zostały mi okruszki po śniadaniach, które razem jedliśmy
Stół nakryty dla dwojga i pusta szafka w łazience
Mam ściany, do których cię przypierałem i mówiłem, że jesteś moim wszystkim
Tak, tak, tak
Jeżeli kiedyś chciałbym sobie przypomnieć o tobie
I pomyśleć o tym, że miałem wszystko
Zanim tak szybko o tym zapomniałaś

Bo zabija mnie to, że już zaczęłaś od początku
Nawet zanim twój zapach opuścił moją pościel
Woah-ooh-ooh-oh, woah-ooh-ooh-oh
Jak ty możesz tak szybko zapominać?
Nawet zanim twój zapach opuścił moją pościel
Woah-ooh-ooh-oh, woah-ooh-ooh-oh
Bo zabija mnie to, że już zaczęłaś od początku
Nawet zanim twój zapach opuścił moją pościel
Woah-ooh-ooh-oh, woah-ooh-ooh-oh