Nixon - Zagubiony

I can’t stop memories of you can’t stop playing back In my mind
I can’t stop memories of you can’t stop looping back In time

Zagubiony w samotności idziesz sam przez ulicę wokół parę wystaw nic innego tu nie widzę byle dalej do przodu pędząc jak chmury na niebie myśli porozlatywane krążąc dookoła ciebie może w końcu któraś z nich prosto w twoje serce trafi jestem tutaj w oceanie płynąc na kawałku tafli zadaje sobie człowiek tutaj ciągle pytania jakby wyglądało życie bez bawełny owijania niestety ale też chyba raczej niemożliwe świat skraca nasz czas kradnąc najpiękniejsze chwile te chwile przemijają lecz zostaną nam w pamięci te piękne i bolesne że aż pęka słupek rtęci możesz tu rozkminać albo być tym co wie wszystko prawda jest daleko a jednak tak blisko czasem jesteś zagubiony że aż ciężko się odnaleźć jednak pewność siebie mi pomaga by odzyskać wiarę

I can’t stop memories of you can’t stop playing back In my mind
I can’t stop memories of you can’t stop looping back In time

Tysiąc myśli na minutę ale każda myśl inna dręczy zakłopotanie by ze sobą wygrać wiem o tym dobrze że ciężko zrozumieć siebie jednak można z tym walczyć a nie bezczynnie leżeć czasem zagubiony jestem bo do wielu chwil wracam zagubiony w sobie i jeszcze w wielu sprawach te zrywane noce w poszukiwaniu jednego sedna po to by w przyszłości głupio z losem nie przegrać lepiej jest nie wiedzieć co jutro tobie przyniesie lepiej jest nie wiedzieć jaki będzie miało deser i tak będziesz robił to za co nikt Cię nie wyręczy tak jakbyś znał niestety swą datę śmierci zagubiony w myślach a nie zagubiony na wyspie jednak nie do tego poziomu gdy rysiu glebę pyskiem ruszasz z piskiem opon by postawić się na nogi wyciągnąć wnioski z tego by nie być dla świata wrogi

I can’t stop memories of you can’t stop playing back In my mind
I can’t stop memories of you can’t stop looping back In time