O.S.T.R. - Candyman

dźwięk dla myśli jak żeń szeń
jak nie z muzyki to żył bym z przestępstw
chciałem zdobyć coś więcej
niż garba na plecach i problemy z tętnem
to mój zamach na szczęście
każdy tu marzy o palmach i sjeście
by żyć na bahamach gdzie koks w kilogramach
jeden ch**j rzeczywistość dopada jak szerszeń
świat co graniczy z absurdem
przez karmę co wraca by żywić ten burdel
prawdę usłyszysz od zgredów
że lepiej mieć w domu dwóch złodziei
niż jedną kurwę

ziomy kochają rozpustę
amfetamina wódka dziwki za stówkę
nie jedna straciła dziewictwo robiona przez pięciu
teraz jej ciężko stanąć przed lustrem
alfonsi dilerzy psy
każdego z nich kupisz jak masz w kieszeni kwit
niby nikt nie ma hajsu a żyje jak king
ekskluzywne pato z logotypem superme
to jak wieczny sen
gniew koją recepty na THC
marzenia o raju jak łabędzi śpiew
jestem prawdy odbiciem mów mi candyman

[x2]
zatruta smogiem rzeczywistość
kontra my i nasza świeża krew
każdy z nas ma ten miejski zew
jestem koszmaru odbiciem mów mi candyman

osiedle pragnie hajsu
więcej się nie dziw dlaczego każdy kradnie z nas tu
choć bloki mają oczy to nie znajdziesz sprawców
chcemy lepszego życia by móc patrzeć na przód
w głowie świat kontrastów
od żuli bezdomnych o chat jak z reichu
od realnych fortun po szpan fantastów
czasem sam nie odróżniam już kłamstw od faktów
większość tu żyje chwilą tam gdzie odgłos awantur przenika na wylot kiedy
dramat zza ściany zamienia się wyrok
stary nachlany matce wymierza sprawiedliwość

nie ma jak miłość
młotkiem po rękach to jak scena w kasyno
ponoć cisza jest martwa
nie my los condios
pulp fiction na żywo quentin tarantino
patologii powszedni chleb
to jak w piekle pierwszy dzień
wyrwać się stąd to odwieczny cel
tu każdy ma w sobie ten pazerny gen
przejaw agresji gniew
pogoń za pieniędzmi nerwy stres
marzenia o raju jak łabędzi śpiew
jestem prawdy odbiciem mów mi candyman

[x2]
zatruta smogiem rzeczywistość
kontra my i nasza świeża krew
każdy z nas ma ten miejski zew
jestem koszmaru odbiciem mów mi candyman