Olek Orlik - Do Valentine Brown

Dlatego, że nas po nocach kąsają myśli szalone
Bo psy angielskie zmieniły Irlandię w mogiłę zieloną
Dlatego, że nasza chwała jak trawa potratowana
Muszę od ciebie przyjmować tę strawę wyżebraną

Dlatego, że nasza siła jest jak drzewo uschłe
A lis i borsuk plądrują w ojczyzny domu pustym
Nasi królowie znaczą tyle co króle karciane
Muszę od ciebie przyjmować tę łaskę wyżebraną

Muszę od ciebie przyjmować tę łaskę wyżebraną
Muszę od ciebie przyjmować tę łaskę wyżebraną

Dlatego, że w puszczach jeleń nie biega jak wolny biegał
Że kruki o śmierci kraczą z gałęzi każdego drzewa
Że pstrąg tęczowo nie skacze ponad strumieni pianą
Muszę od ciebie przyjmować tę strawę wyżebraną

Dlatego, że cudze miasto przytułkiem dla nas się staje
A naszej poezji słodycz gorzknieje w obcym kraju
Że swojej mowy już nie ma, a obce słowa tak ranią
Muszę od ciebie przyjmować tę strawę wyżebraną

Muszę od ciebie przyjmować tę łaskę wyżebraną
Muszę od ciebie przyjmować tę łaskę wyżebraną