Onsa Media - Kitsune no Yomeiri

Dziś, Pani Lisa
Parasola nie zabieraj
Węzłami pomóż
Uczucia zawiązać
Jedzie Daimyo
Martwi żołnierze przy bramie
„Hej, otwórz drzwi!", „Otwórz drzwi!"

Ślub Pani Lisy
Parasola nie rozkładaj
Wrócić na drogę byśmy mogli –
Tę, która nas do miłości zaprowadzi
Torii stoją przy świątyni
Tam, za nimi, moje ciało
Jedzie daimyo, a za nim
Idą martwi żołnierze

Dlaczego? Śmiejesz się?
Pokaż, jak się śmiejesz!
Wystarczy, puść mnie, wystarczy!
Boli, boli!

Wiem, pocieszasz ironicznie
Słowami uprzejmości
Zanim zaczniemy od nowa…
A-A-A
Boli!
A-A-A
Pomóżcie!
Bólu znosić nie chcę
Twoją wolę akceptuję
Dlaczego? Śmiejesz się?
Chcesz nas na szturchańcu trzymać?
Dzieciństwo w stolicy spędziłam
Innego miejsca nie widziałam
Lata płynęły, przypaść mi
O umysł pozbawić
Czyją zabawką stałam się?
Ludzkość smakowałam
Lata płynęły, przypaść mi
Obudzić się w dzień urodzin:
Nasze spotkanie, jak iskra
Zapaliła pragnienie
„Chciałabym zjeść, chciałabym zjeść...
Nie mam mocy, nie całkiem stoję!"
W tej samej noc sromotnie zaczarowałam
Wykorzystując swoje dziewicze ciało
A potem zęby wbijałam
Twoje kości obgryzałam

Chodź, przyjdź
Czekam na ciebie cicho-cicho
Tam, gdzie lisy mieszkają
Dobrze mi się śpi w norze

Niecierpliwymi palcami
Dotykasz mojego ciała
I wargami do piersi
Jak dziecko przytulasz
Słodka chwila ekstazy
Myśli rozbijają się
A ja płonę namiętnością –
Tak, że rozdzieram cię na części
Uszy, nos i dwie oczy
Na desery zostawię wnętrzności
"Pyszne, przepyszne, naprawdę przepyszne!"
Faktycznie staliśmy się jednością
Nie sposób nas na wieki rozdzielić
Gryząc kości
Kocham cię mocniej
Wejdź, nie bój się!
Zobacz, jak szaleję
Zostań aktorem w teatrze
Zagrasz scenę sekcyjną

No więc, Pani Lisa
Parasola mi nie oddasz?
Węzłami pomóż
Uczucia zawiązać
Przed Bramami Śmierci
Trupy pilnują
„Hej, otwórz drzwi!", „Otwórz drzwi!"

Ślub Pani Lisy
Parasola nie rozkładaj
Wrócić na drogę byśmy mogli –
Tę, która nas do miłości zaprowadzi
Torii stoją przy świątyni
Tam, za nimi, moje ciało
Jedzie daimyo, a za nim
Idą martwi żołnierze

Dlaczego? Śmiejesz się?
Pokaż, jak się śmiejesz!
Wystarczy, puść mnie!
Jak miło jest!
Zastąp mnie szybciej
Do ostatniej komórki ciała
To, co jest już rozdarte
I prawie pijane z rozkoszy
Niech żyje w niewoli
Raszą niech mu stanie się domem
„Martwa dusza, uwierz mi
Będzie teraz wszystko jak przedtem"
No, milcz, jeśli chcesz
Wypowiadasz słowo – zniszczę
O, księżniczko, ciebie nie tknę
Wszyscy przyszliśmy ci pomóc"

Chodź, przyjdź
Czekam na ciebie cicho-cicho
Tam, gdzie lisy mieszkają
Dobrze mi się śpi w norze

Tylko do tego nadaje się serce
By stać się twoją zabawką
A w zamian chciałabym
Otrzymać to ciało
Słodka chwila ekstazy
Myśli rozbijają się
Ciemną namiętnością płonę
Z czego – sama nie wiem
Uszy, nos i dwie oczy
Na desery zostawię wnętrzności
"Pyszne, przepyszne, naprawdę przepyszne!"
Ale ani kropli nie nasyciłam się
Twoim ciałem za mało
O czymś zastanawiam się:
Kto będzie następny?

No, milcz, jeśli chcesz
Wypowiadasz słowo – zniszczę
Pani, jestem gotowa
Bezwarunkowo posłuchać

Dziś, Pani Lisa
Parasola nie zabieraj
Węzłami pomóż
Uczucia zawiązać
Jedzie Daimyo
Martwi żołnierze przy bramie
„Hej, otwórz drzwi!", „Otwórz drzwi!"

Ślub Pani Lisy
Parasola nie rozkładaj
Wrócić na drogę byśmy mogli –
Tę, która nas do miłości zaprowadzi
Torii stoją przy świątyni
Tam, za nimi, moje ciało
Jedzie daimyo, a za nim
Idą martwi żołnierze

Miecz Mistrz
Pchła przede mną

Po zgniłym pełzam
Krew z ran wypijam

Kochasz? Nie kochasz?
Pokochasz! Pokochasz!

Jakbym płonęła, a czemu –
Sama nie rozumiem

Miecz Mistrz
Pchła przede mną

Po zgniłym pełzam
Krew z ran wypijam

Kochasz? Nie kochasz?
Pokochasz! Pokochasz!

Dlaczego? Pozwól mi
Uderz mnie, wróć z powrotem!

Szlaki zamknięte
Taniec bezgłowego ptaka:
Rozdzieram na strzępy, połykam
Obietnicę spełniam
Co jest nie tak?
Dlaczego smutne wasze twarze?
Czy nigdy
Nie wiedzieliście, co we mnie drzemie?
Sami winniście
Że taką mnie uczyniliście
„Chciałabym zjeść, chciałabym zjeść...
Malo, jeszcze bym zjadła!"
Na deser zajrzę
W serce człowieka:
Ciepłe jeszcze, Lisice
Na pewno się przyda

Dziś, Pani Lisa
Parasola nie zabieraj
Węzłami pomóż
Uczucia zawiązać
Jedzie Daimyo
Martwi żołnierze przy bramie
„Hej, otwórz drzwi!", „Otwórz drzwi!"

Ślub Pani Lisy
Parasola nie rozkładaj
Wrócić na drogę byśmy mogli –
Tę, która nas do miłości zaprowadzi
Torii stoją przy świątyni
Tam, za nimi, moje ciało
Jedzie daimyo, a za nim
Idą martwi żołnierze

Oddaliśmy swe ciała
Otrzymując za nie nagrodę:
W półśnie i pół-jawie
Czarną miłość poznaliśmy
Proszę o ostatnie objęcia
„Drzwi otwórz! Drzwi otwórz!
Drzwi otwórz! Drzwi otwórz!"

Ślub Pani Lisy
Parasola nie rozkładaj
Wrócić na drogę byśmy mogli –
Tę, która nas do miłości zaprowadzi
Torii stoją przy świątyni
Tam, za nimi, moje ciało
Jedzie daimyo, a za nim
Idą martwi żołnierze