Papajak Watykaniak - Dla najlepszej fanki (poezja śpiewana)

Gdym cię ujrzał pierwszy raz
Na chwil kilka stanął czas
W majtki poszło tysiąc zmaz
To nie lada ambaras

W sercu moim słów tysiące
Żadne z nich nie zabrzmi mądrze
Więc się tu postaram troszkę
W refrenie wypaść dobrze

Bo każdy mężczyzna poznaje kiedyś kobietę
Która swym ogniem rozpali w nim poetę

Jesteś piękna, tak jak budka pełna lodów
Jesteś piękna, jak łyżeczkowanie płodu
Jesteś piękna, jak najstarsze drzewo lasu
Srodze nadgwałcone już penisem czasu

Uwierz w szczere słowa te
Kiedy wykrzykuję je
Bo to echo serca jest
Co jak burza niesie się

Papież dzieci krzywdził zły
Ja nie zrobię krzywdy ci
Lecz obronię zawsze gdy
Dziwisz swe obnaży kły

Bo każdy mężczyzna pozna czasem b iałogłowę
Która obudzi w nim postawy bojowe

Jesteś piękna, tak jak zachód słońca w Łebie
Jesteś piękna, jak pierdnięcie na pogrzebie
Jesteś piękna, jak piorunów sto na niebie
Co strzelają kiedy papież dzieci jebie

Bo każdy mężczyzna w końcu poznaje niewiastę
O której marzy, by zrobiła mu laskę

Jesteś piękna, jak katastrofa smoleńska
Jesteś piękna, jak Hitlera śmierć męczeńska
Jesteś piękna, jak cielaków młodych rzeźnia
I weganie, gdy ich na myśl o niej skręca
Jesteś piękna, jak na świętej mszy erekcja
Jesteś piękna, jak Kaczyński z rakiem stercza
Jesteś piękna, jak małego uśmiech dziecka
Które cierpień żadnych z rąk papieża nie zna
Które cierpień żadnych z rąk papieża nie zna