Pasjonaci - Od wschodu do zachodu

Budzisz się na wschód, zasypiasz na chłód

myślisz życie to wrzód, może to jest cud?

choć nie jest cudnie, chyba bardziej złudnie

nie po kolei tak, że aż zwala z ciebie z nóg



Jak dobrze leci, jak dobrze jest ci nie wiesz dziś

plan prysł, na 1000 części się rozpadł

nie każda ścieżka jest prosta jak na lustrze koks

od wschodu do zachodu zło się kładzie na bok

cieniem kryje ziemie, ty chowasz się za cieniem

by było bezpiecznie, by nie brać nic na siebie

tak lepiej, krok bliżej, krok niżej już nie wiem

rozdarte sumienie głuche na krzyk w potrzebie

ile razy otworzysz oczy - tyle razy zamkniesz

ostatni raz zamkniesz - życie zjedzie na parter

i nie zobaczysz nic, pewnie nie wiem czy wiesz

że świat popierdolony mocno jakby tak popatrzeć szerzej

od wschodu jak słabo złe dobrego początki

w południe zwątpisz, marząc by się ten dzień skończył

zmażesz ten uśmiech, twarz schowasz w dłoniach

na chwilę, by schorowaną głową tą chwilę miała milej

bez stresu, bez sztucznych gestów, umizgów do prezesów i tego typu bzdur

by nie trafił cię chuj jasny, światła już zgasły i zaśnij, by rano wstać zobaczyć życia mur



Budzisz się na wschód, zasypiasz na chłód

myślisz życie to wrzód, może to jest cud?

choć nie jest cudnie, chyba bardziej złudnie

nie po kolei tak, że aż zwala z ciebie z nóg





Szukam czasem oparcia, roztelepany co najmniej jak ręka starca

albo gorzej nawet trochę, to co mamy to wystarcza na chwilę

a co potem gdy o pomoc kogoś prosisz załamanym głosem

chce patrzeć ci w oczy, na dobre, na złe,

być dumnym ze razem my - życie znalazłem

życie ma jazdę - wchodzisz ze mną w wiraże

mogą nas pociąć porwać, nigdy nie zabiorą marzeń nam

do końca do słońca, od wschodu do zachodu

mam powód, mam dowód, chcę się budzić znowu

jak nie masz szukaj tego, nie walczysz - nie wygrasz,

wiem że ogarnia strach przegrana jest przykra,

porażka ci zbrzydła, coś na kolana rzuca

nie możesz się tu ruszać choć tak chętnie byś wstał

tak ciężko machnąć ręką zostawić w tyle to,

odstawić byle gdzie, odsunąć na bok

nie mięć kłopotu - no problemo zawsze,

zdanym na siebie być nie na popaprańców łaskę

tak na to patrzę dobrze zacząć grę na ostro

na zachód pomyśleć: nie żałuję choć nie było prosto



Budzisz się na wschód, zasypiasz na chłód

myślisz życie to wrzód, może to jest cud?

choć nie jest cudnie, chyba bardziej złudnie

nie po kolei tak, że aż zwala z ciebie z nóg