Passenger - Table For One

Więc siedzę przy tym jednoosobowym stoliku
I polewam sobie drinka, który długo się nie skończy.
Nie jestem pijany. Po prostu tęsknię za byciem młody
A zestarzałem się tak szybko.

Moja żona się załamuje i załamuje,
Moje dzieci nie mogą zrozumieć.
Przyszedłem tutaj szukając przyjaciela.
Ale jestem tym facetem, którego nikt nie zauważa.

Bo trzymałem język za zębami.
Wypolerowałem swoją broń.
Siedziałem na swoich sekretach przez lata.
Z moim zażartym zawzięciem,
Moja zimna krew nie ustanie,
Chowałem każdą milczącą, słoną łzę.

Siedzę przy tym jednoosobowym stoliku,
I byłem tu już wcześniej,
To trochę mniej niż chciałbym mieć,
Ale nie prosiłbym o nic więcej.

I moja matka nauczyła mnie pisać,
I mój ojciec nauczył mnie swojego rzemiosła,
I chciałbym, żeby byli tu oboje tego wieczoru,
By zobaczyli, jakiego bałaganu narobiłem.

Bo Bo trzymałem język za zębami.
Wypolerowałem swoją broń.
Siedziałem na swoich sekretach przez lata.
Z moim zażartym zawzięciem,
Moja zimna krew nie ustanie,
Chowałem każdą milczącą, słoną łzę.

Moi synowie i moje córki nie znają mnie wcale
Zakopałem się w transzejach i zbudowałem ściany,
Każdej nocy, gdy śpią, szczepczę "kocham was"
Ale nikt nie słyszy mnie, gdy się odzywam
Przy tym jednoosobowym stoliku.

Więc siedzę przy tym jednoosobowym stoliku.
Nie wyjdę, dopóki nie poproszą mnie, bym wyszedł.
Dlaczego uczono mnie, by podążać za marzeniami
Skoro mogą pozostać tylko tym, czym są?