Patrycja Adamczak - Drogą szczęścia

To zadziwiające - kim jestem
Mogę zostać wiatrem - i deszczem
Mogę tak jak wulkan się przebudzić
Kiedy tylko zechcę

To zadziwiające - jak mogę
Przemieniać się w wodę - i w ogień
A gdy mam ochotę - na wygłupy
Mogę cię rozbawić aż do łez

ref.
Nie odgadniesz mnie - kim jestem, a kim nie
Gdy anioła twarz widzieć masz - to znów diabła
Nie odgadniesz kto - odwiedza mnie we śnie
Kiedy późna noc - zamknie oczy me

Nie odgadniesz mnie - kim jestem, a kim nie
Ile we mnie dziś siedzi zła - i ile dobra
Nie odgadniesz skąd - mam w sobie taką moc
Która mówi mi - że na wszystko stać mnie teraz

Stać mnie teraz - by pokonać góry - i rzeki
lecieć ponad chmury - i gwiazdy
przebyć wielkie lądy - wielkie morza
byle tylko szczęście znaleźć swe

Nie mów mi - że wierzę w sny
Choćby to nawet była prawda
wiem, że chciałbyś mieć jak ja
coś z anioła - i coś z diabła