Pepe Bernabé - Cuando las Noches Son Eternas

Kiedy noce są jak wieczność,
I ja jedynie na tobie skupiam myśli,
Nie wiem, czy potrafisz poczuć moją bliskość...
Jednak myślę, że nasza historia dobiegła już końca

Dlatego, że zawsze się ze mną kłócisz,
Zawsze brakowało ci dla mnie czasu,
I nie, ja nie poszukuję winowajcy,
Być może przez to, że zbytnio cię kochałem,
Nie dostrzegłem, że nie byłaś już szczęśliwa

I to prawda miłości,
Trudno jest o tobie zapomnieć,
Miłości

To prawda zaczynam tracić wzrok
Widząc cię w każdym jednym miejscu,
Ach miłości, gdybyś potrafiła mnie zrozumieć,
I przebaczyć mi tym razem,
Przysięgam, że gdybym nawet chciał,
Gdybyś pewnego dnia wróciła,
Nie potrafiłbym cię odtrącić

I to prawda, nawet myślenie o tobie sprawia ból,
Wspominając cię,
Chciałbym przekształcić się z tego,
Kim zostałem stworzony,
I przeistoczyć się jedynie w powietrze,
Po to abyś mną oddychała,
A zatem, by przez twoje płuca
Przedostać się w głąb twojego ciała

I to prawda, boli, zostawiłaś mnie,
Gdy jeszcze bardziej cię kochałem,
I to prawda, każda noc jest wieczna
Bez twojego towarzystwa,
I to prawda, boli, zostawiłaś mnie,
Gdy jeszcze bardziej cię kochałem,
I to prawda, każda noc jest wieczna,
Ach, bez twojego towarzystwa

Miłości, trudno jest o tobie zapomnieć,
Miłości

To prawda, zaczynam tracić wzrok
Widząc cię w każdym jednym miejscu,
Ach miłości, gdybyś potrafiła mnie zrozumieć
I przebaczyć mi tym razem,
Przysięgam, że gdybym nawet chciał,
Gdybyś pewnego dnia wróciła,
Nie potrafiłbym cię odtrącić

Miłości, trudno jest o tobie zapomnieć,
Miłości

To prawda zaczynam tracić wzrok
Widząc cię w każdym jednym miejscu,
Ach miłości, gdybyś potrafiła mnie zrozumieć
I przebaczyć mi tym razem,
Przysięgam, że gdybym nawet chciał,
Gdybyś pewnego dnia wróciła,
Nie potrafiłbym cię odtrącić