Qbik x Quebonafide x Pan Adrian x BJN - Czuję strach, gdy Ciebie brak

Wciąż się bije z myślami, choć to starcie jak Dawid i Goliat. Wszędzie widzę Twoją twarz pareidolia. Wciąż się bije z myślami choć to starcie jak Dawid i Goliat. Wszędzie widzę Twoją twarz i pareidolia.

1. Qbik
Powraca do mnie echo wspomnień, chyba kurwa nie umiem żyć sam. Twój głos zamilkł bezpowrotnie a w tej ciszy jestem tylko ja. Nie pytaj mnie dokąd chcę iść nie mam planów, nie mam kurwa nic. I chuj z tym znowu zachleje, wszystkie wyrzuty sumienia wrócą na kacu w niedzielę. I siedzę tutaj sam w tych pierdolonych szarych czterech ścianach i czuję tylko strach, bo od dawna nie ma już dla kogo się starać i wstydzę się swojego smutku, znowu uciekam gdzieś sam przed sobą. Ciężko oszukiwać siebie tak długo, gdy zamiast Ciebie stoi flaszka obok.

2. Quebonafide
Cały ten świat jest kurewskim oszustwem. Rozsypuje szczęście na potłuczonym lustrze. Śmieszne poszedłem dalej od Zaratrusty, śmieszne przynajmniej przestałem być pełen pustki. Ludzie przychodzą i odchodzą dalej jak... Tu jest miejsce na Twoje porównanie. Ja nadal czuję, że mnie ciągnie w próżnie. Ekliptyka, ale o tym może później. Szczęście to dobry szlak Moja Droga wcieliliśmy w to życie to jak joga. Traktuje Cię jak powietrze, ekologia. Nie, że hasztag, po prostu ekologia. Nadal nie wiem co możemy jutro zastać, ale moje ramię posłuży temu jako punkt oparcia. Nadal nie wiem czy mam wszystko, czy nic gdy patrzę w ogień i czuję się jak Victor Fries.

3. Pan Adrian
Pokaż mi blizny to powiem Ci kim jesteś. Trucizna jak alszemik wypełniała przestrzeń. Parę dylematów miałem tu na wejście a Ty wtedy oznajmiłaś, że odejdziesz. Widzieli jak upadam i że ciągle jestem sam. Stawiali pytania. Czy nie pora na szereg zmian? Ja starałem się pozlepiać cały mój świat a rozsypałem sól na kolejną z moich ran. Kolejna zima za mną i czuję, że zranione serce krwawi mocno. Gdyby nie ta rodzina co we mnie wierzy dziś to zapewne bym się odciął.

4. BJN
Lustro myśli i kłamstw nawet na nie, nie patrzę, bo egoizm dzień w dzień tutaj dobija mnie. Bez znaczenia czy na duszy czy na ciele mam ranę, bo nie wzbudza pokory ta zadana na stałe. Przyszłość odbija się w Twoich oczach, nie wiem czy mogę zrobić kolejny krok. Oni nie widzą moich blizn i otarć, Ty łagodzisz je zniżając głos. Podmuch wiatru nie daje mi zejść na ziemię dzisiaj. Cisza... Cisza i mówią mi dystans. Ha... Patrzę na karku gdzie moja spokojna przystań. Mam plany na przyszłość i wielkie marzenia oni ich już raczej nie spełnią. Mam garść prawdy w oczach i wielkie marzenia i fatalną przeszłość i może przez to jestem sam jak palec znów... znów... Znów i głosy w mojej głowie pchają mnie na krawędź znów dziś.