Rybi - Z Tobą bez Ciebie

Czuję pustkę,
leżę w półśnie.
Noce takie jak ta są stanowczo za długie,
gdy co pół godziny odwracam poduszkę,
nie chce ani chwili dłużej, ani o sekundę.
Za mój skarb mógłbym płakać,
skarb tak drogi,
ze szczęścia gdy jest blisko i ze smutku gdy odchodzi.
Coraz mniej się mówi o miłości,
coraz mniej ludzi się budzi, a ja dostaję mdłości.
Nie szukam zrozumienia,
szukam wolności,
ale to nie zmienia faktu że niezrozumienie boli.
Wiele rzeczy zostawia plamę na godności ,
ale nie tak wielką jak plama po walce o nic.
Ja walczę ze sobą Ciebie nie będę już prosić,
cierpienie trzeba znosić jeśli chce się wygrywać.
Żaden ze mnie prorok, nie będę nic głosić.
Dosyć, bo chyba czasem tak bywa - jak widać...

Z Tobą jest źle ale bez Ciebie jest gorzej.
Z Tobą dzielę szczęście, a przy Tobie je mnoże.
Jak noże tną te skrajne sytuacje
i boże jakbym chciał, żebym to ja miał rację!

Moja pierwsza spowiedź,
naprawdę od dawna.
Nie chcę obarczać tym ludzi,
więc dziś słucha mnie kartka.
Kłamałem, że nie umiem bez Ciebie żyć,
bo gdyby to było prawdą
to dawno bym znikł.
Kłamałem, że jest dobrze
i z nadzieją przed siebie ruszyłem,
z nadzieją że sam w to uwierzę.
To niemoc, to nie, to nie, to nie wiem...
Tu widząc swą bezradność sam wątpię w siebie...
I lecąc na dno myślę o niebie,
lecę tam - sam, ziom - werterowskie cierpienie.
Niestabilny grunt, wszystko ma swoją cenę.
Nie krwią, a łzami dziś maluję glebę.
Trwa to zbyt długo, początek był chwilą.
Chyba walczę na próżno by to się skończyło.
A gdy cała historia nie będzie szczęśliwą
można pokochać nienawiść i znienawidzić miłość...

Z Tobą jest źle ale bez Ciebie jest gorzej.
Z Tobą dzielę szczęście, a przy Tobie je mnoże.
Jak noże tną te skrajne sytuacje
i boże jakbym chciał, żebym to ja miał rację!

Ty pewnie znasz to z autopsji
jak ja znam to z autopsji.
Mówię o miłości, Ty nie mów 'dorośnij'
i nie mów, że nie istnieje powtórne (?),
bo dzień w dzień i niezmiennie atakuje moją duszę.
Wiem też, że sen jest kluczem
w skrajnych przypadkach na dobre samopoczucie.
Gdy senne marzenie spełnia twoje marzenia.
Najpierw jesteś w niebie, potem twardo wita ziemia.
Taki nagły senny zachwyt to zły rynek (?),
bo gdy się obudzę zbyt tęsknię za tym, o czym śniłem.
Nie wiem czy płakać, czy się śmiać,
czy być przeciw, czy być za tym?
Nie mieć nic, czy mieć coś jak Diox z południem mapy? (?)
Rozmyty tusz to smutku poszlaki.
Wylałem w to serce aby zabić te ślady. (?)
Nie pytaj o szczegóły, te tajemnicze jak NASA.
Choćbym mógł to nie chcę mówić, już nie chcę do tego wracać...

Z Tobą jest źle ale bez Ciebie jest gorzej.
Z Tobą dzielę szczęście, a przy Tobie je mnoże.
Jak noże tną te skrajne sytuacje
i boże jakbym chciał, żebym to ja miał rację!