Seiko Oomori - Draw (A) drow

Świat stworzony przez czyjś piękny błyskotliwy umysł
Kogoś utracił, nie ma gospodarza, Pokój, Feministyczka, Dziewczęca niewinność, Upadek mitów
Prawidłowość, Więzy krwi, Zwyczajność
Iluzoryczne owady rozkładają mnie na kawałki
Wściekłość bez wroga drga utalentowaną ręką
Gdyby nie to, byłbym kochany
Nisko ciśnienie powstaje w strumieniach wznoszących
Mózgowa substancja przeciekająca na chodnik zaraża
Żegnamy się, własnoręcznie zrobiony wieczór, zapach zatopionego w szarości obrazu olejnego
Twoja przytłaczająca filozofia chroniona przez mętne prezerwatywy
Nie mogłem obronić siebie
Umierajmy, gdy wbije się kolejne ostrze
draw (A) drow Sam tylko ja, który siebie narysował
Szepczę cicho do siebie następny ruch
Kiedy coś rodzi się w moim wnętrzu z wolą działania
To boli, ale
Mówię o przeznaczeniu, by pozbawić drugiego losu
Zerwane kwiaty szybko więdną
Kwiat pełzający po ziemi, sen brzytwy budzi się nocą
Żyj w swoich ulubionych kolorach
Sekret, który kroję, jest jak pył
Miga w moim widzeniu, odwrotnie, żywo
Tamtego dnia, fikcja bluesa, migotanie beatu
Czy zdążyłem do sygnalizacji świetlnej, która mnie prowokowała?
Coś w moim wnętrzu
Nie mogę śpiewać, nie mogę wytrzymać
Dziwne, powolne ruchy bez zaangażowania serca
Rozpuszczają emocje
Chcę przebić i umrzeć na moją jednorazową błyskotliwość
draw (A) drow Sam tylko ja, który siebie narysował
Szepczę cicho do siebie następny ruch
Błądzący, błądzący się śpiew
Jeśli zalaliśmy go czarnym winylem do morza
Nie sprawiaj, by był wieczny, nie sprawiaj, by był przezroczysty
Nie rób tego absolutnie, zniszcz mnie, jak chcesz
I znów ktoś, z nową nadzieją
Zniszczy moją ostatnią pracę, zniszczy świat