Shantażyści - Kapitan Rodgers

I.

Gdy na statek pierwszy raz rzeczy niosłem swe,
Po trapie krocząc, w stronę matki ukłoniłem się,
Na rok ta krypa w pół spróchniała domem będzie mi,
Tu Rodgers kapitanem jest, ten stary, wredny typ!

Ref. x2

Razem wszyscy razem, bracia ciągnąć ją,
Bo zaraz Rodgers będzie tęgim batem plecy Cią

II.

Za liny kazał nam najmłodszym szybko łapać się,
I ciągnąć, ciągnąć je od zmierzchu aż po blady dzień,
A ręce mdlały krew się lała, rany ropą szły,
I wtedy zrozumiałem, że z Rodgers’em ciężko żyć!

Ref. x2

Razem wszyscy razem...

III.

Naszą krypą rzucał sztorm, każdy lękał się,
Ale Rodgers twardą ręką mocno trzymał ster!
I mimo wiatru, chmur, piorunów do pracy gonił nas,
Kto Rodgers’owi się postawił tego sięgał bat.

Ref. x2

Razem wszyscy razem...

IV.

Po roku czasu w morzu swój rodzinny ujrzę dom,
Z daleka w porcie widzę matkę, ojca siwą skroń,
Dziękuję Bogu, że to koniec piekła, które mi,
Zgotował na pokładzie Rodgers – stary, wredny typ!

Ref 2. x4

Dalej wszyscy dalej, bracia już na ląd,
Niech Rodgers teraz płynie sam, gdzie na dnie znajdzie Dom.