Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!
Skor - Rozumiesz
Rozumiesz
Tekst dodał(a): Grel
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): reflex95
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): warkocz94
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Chyba umieram od środka, gasnę jak świeca,
bo obiecał mi ten świat mniej, niż niosę na plecach.
Gdzieś na marginesach kartek życia stawiam inicjały,
by nie pozostały po mnie tylko banały.
Ten list, w nim cały smutek zawarty we mnie,
idzie noc, jest co raz ciemniej i coraz mnie mniej
i wszystko blednie, jednak wewnątrz czuję,
że kiedyś przyjdziesz do mnie, bo to rozumiesz.
Nawet jeśli zepsuję wszystko inne jak zwykle,
to jak tylko przyjdziesz, ten cały ból zniknie
i w tym labiryncie znajdę nitkę i pójdę
wzdłuż niej, by ujrzeć światło i Twój uśmiech.
Myślę, że to słuszne, by po prostu odejść (stąd),
zabić egoizm i nie znaleźć go w sobie
i rozpalać ten ogień, idąc pod prąd w tłumie,
kiedyś do mnie dołączysz, bo to rozumiesz.
I wiem, że muszę unieść, by słuchać tej melodii,
krzyku samotnych serc, rzuconych na chodnik.
Byłem taki głodny uniesień, doznań, uczuć,
że dziś ktoś moje serce musi podnosić z bruku.
Mówią: pokutuj, gdy nienawiść odżyła,
z liną na krtani lub żyletką na żyłach.
Życie to chwila, więc biegniemy ku niej,
a ty znajdziesz mnie w tym biegu, bo to rozumiesz.
A wokół deszczu strumień zwiastuje jesień,
leżą z cichą wiarą, że ktoś je podniesie,
a wokół zimny wiatr unosi liście,
leżą, tętniąc bezsilnością istnień,
a wokół zimny bruk staje się domem,
leżą, obumierają, to nieuniknione.
Dla mnie przyjdzie moment, gdy krew zapulsuje,
ogrzejesz me serce w dłoniach, bo to rozumiesz.
Wiesz, dziś się snuję po ruinach, które zbudowałem,
to smutny finał, wyrwij ze mnie kamień.
Wina w oceanie łez, weź, nakarm sercem szaniec
i tylko cisza, wiesz, tylko cisza pozostaje w nas.
Każda klisza, leżą ponadpalane teksty,
na ulicy niepozałatwianych spraw znowu festyn,
a ja piszę te wersy, jakby z moich myśli ujęć,
a Ty tak dobrze widzisz je, bo to rozumiesz.
To kalejdoskop posunięć, szkiełko to uczucie,
zbyt wiele tych istotnych, aby pozwolić im uciec.
Minuta po minucie ukrywam to wewnątrz na dnie,
piszę, bym nie zapomniał, jakie to jest ważne.
Tym bardziej, że niekończąca nadzieja na zmiany
sprawia, że rozrywam zasklepione rany.
Kiedyś zostaniemy sami, cała zawiść wokół runie,
a ja będę taki dumny, bo to rozumiesz..
Obiecuję... Obiecuję...
bo obiecał mi ten świat mniej, niż niosę na plecach.
Gdzieś na marginesach kartek życia stawiam inicjały,
by nie pozostały po mnie tylko banały.
Ten list, w nim cały smutek zawarty we mnie,
idzie noc, jest co raz ciemniej i coraz mnie mniej
i wszystko blednie, jednak wewnątrz czuję,
że kiedyś przyjdziesz do mnie, bo to rozumiesz.
Nawet jeśli zepsuję wszystko inne jak zwykle,
to jak tylko przyjdziesz, ten cały ból zniknie
i w tym labiryncie znajdę nitkę i pójdę
wzdłuż niej, by ujrzeć światło i Twój uśmiech.
Myślę, że to słuszne, by po prostu odejść (stąd),
zabić egoizm i nie znaleźć go w sobie
i rozpalać ten ogień, idąc pod prąd w tłumie,
kiedyś do mnie dołączysz, bo to rozumiesz.
I wiem, że muszę unieść, by słuchać tej melodii,
krzyku samotnych serc, rzuconych na chodnik.
Byłem taki głodny uniesień, doznań, uczuć,
że dziś ktoś moje serce musi podnosić z bruku.
Mówią: pokutuj, gdy nienawiść odżyła,
z liną na krtani lub żyletką na żyłach.
Życie to chwila, więc biegniemy ku niej,
a ty znajdziesz mnie w tym biegu, bo to rozumiesz.
A wokół deszczu strumień zwiastuje jesień,
leżą z cichą wiarą, że ktoś je podniesie,
a wokół zimny wiatr unosi liście,
leżą, tętniąc bezsilnością istnień,
a wokół zimny bruk staje się domem,
leżą, obumierają, to nieuniknione.
Dla mnie przyjdzie moment, gdy krew zapulsuje,
ogrzejesz me serce w dłoniach, bo to rozumiesz.
Wiesz, dziś się snuję po ruinach, które zbudowałem,
to smutny finał, wyrwij ze mnie kamień.
Wina w oceanie łez, weź, nakarm sercem szaniec
i tylko cisza, wiesz, tylko cisza pozostaje w nas.
Każda klisza, leżą ponadpalane teksty,
na ulicy niepozałatwianych spraw znowu festyn,
a ja piszę te wersy, jakby z moich myśli ujęć,
a Ty tak dobrze widzisz je, bo to rozumiesz.
To kalejdoskop posunięć, szkiełko to uczucie,
zbyt wiele tych istotnych, aby pozwolić im uciec.
Minuta po minucie ukrywam to wewnątrz na dnie,
piszę, bym nie zapomniał, jakie to jest ważne.
Tym bardziej, że niekończąca nadzieja na zmiany
sprawia, że rozrywam zasklepione rany.
Kiedyś zostaniemy sami, cała zawiść wokół runie,
a ja będę taki dumny, bo to rozumiesz..
Obiecuję... Obiecuję...
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieI'm dying from the inside, waning like a candle
because you promised me this world less than I can carry on my back.
Somewhere on the pages margin I'm puting my initials
even not remaining after me only platitudes.
This letter, with whole sadness inside me
Night is coming, is there less and less me
and everything is fading, but inside me I feel that you will come to me soon because...
you understand me.
Even when I make everything wrong like always
when you come, whole this pain will disappear
and I will find filament to going along it, even to see the light and your smile.
I think that is rightly, even to go away
to kill selfishness and to not find it inside you
and kindle this fire, going upstream in crowd
you will join me soon because...
you understand me
And I know that I have to rise myself to listening this melody,
alone hearths scream, throwed on the footpath
I needed exultations,experiences,feelings
because someone has to take my hearth back from the footpath.
They tells: you have to suffer when hates came back to life
with rope on my larynx or with razor on the vein
Life is short, then we are running to love,
and you will find me in this running because...
you understand me
Rain stream is announcing autumn
lying with faith that someone will raise it
and around cold wind is raising leafs
lying,pulsate helplessness existences
and around cold pavement slowly becomes ours home
lying, dying, it's inevitable
When right moment come to me when my blood will pulsate you will warm my hearth in your hand because...
you understand me
You know, today I'm walking inside ruins, which I builded
it's sad final, pull out this stone inside me.
Wines in tears ocean, take it, feed earthwork by your hearth, and only silence, you know, only silence remaining inside us.
Every cliche lying, burned texts on the unfinished street, make picnic again
and I'm writting these textes from my thoughts
and you see them very well because...
you understand me
It's kaleidoscope move, glass is feeling
too many these important to get them run away
Minute after minute, I'm hiding this interior on bottom, I'm writting to not forgott it, this is so important.
What more: endless hope for changes makes that I'm tearing the scars.
When we become alone,
whole envy collapse around
and I will be so proud because...
you understand me
I promise... I promise...
because you promised me this world less than I can carry on my back.
Somewhere on the pages margin I'm puting my initials
even not remaining after me only platitudes.
This letter, with whole sadness inside me
Night is coming, is there less and less me
and everything is fading, but inside me I feel that you will come to me soon because...
you understand me.
Even when I make everything wrong like always
when you come, whole this pain will disappear
and I will find filament to going along it, even to see the light and your smile.
I think that is rightly, even to go away
to kill selfishness and to not find it inside you
and kindle this fire, going upstream in crowd
you will join me soon because...
you understand me
And I know that I have to rise myself to listening this melody,
alone hearths scream, throwed on the footpath
I needed exultations,experiences,feelings
because someone has to take my hearth back from the footpath.
They tells: you have to suffer when hates came back to life
with rope on my larynx or with razor on the vein
Life is short, then we are running to love,
and you will find me in this running because...
you understand me
Rain stream is announcing autumn
lying with faith that someone will raise it
and around cold wind is raising leafs
lying,pulsate helplessness existences
and around cold pavement slowly becomes ours home
lying, dying, it's inevitable
When right moment come to me when my blood will pulsate you will warm my hearth in your hand because...
you understand me
You know, today I'm walking inside ruins, which I builded
it's sad final, pull out this stone inside me.
Wines in tears ocean, take it, feed earthwork by your hearth, and only silence, you know, only silence remaining inside us.
Every cliche lying, burned texts on the unfinished street, make picnic again
and I'm writting these textes from my thoughts
and you see them very well because...
you understand me
It's kaleidoscope move, glass is feeling
too many these important to get them run away
Minute after minute, I'm hiding this interior on bottom, I'm writting to not forgott it, this is so important.
What more: endless hope for changes makes that I'm tearing the scars.
When we become alone,
whole envy collapse around
and I will be so proud because...
you understand me
I promise... I promise...
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (8):
że dziś ktoś moje serce musi podnosić z bruku..