Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Slaid Cleaves
Popularne teksty
16. Lor - Uciekaj!
Slaid Cleaves - Everette
Everette
Tekst dodał(a): Khager
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Khager
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Khager
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Tyger, tyger, burning bright,
Through the forests of the night.
Everette's was the hand and eye,
Could frame thy fearful symmetry.
Everette, could cage it in a
Line of thought, a line of verse.
Everette knew what words were worth.
And Everette's words were diamond words.
Whenever you heard them, something stirred
Inside of you.
‘Cause that's what poets do.
Oh, Everette, he never et
A square meal in thirty years.
But men don't live by bread alone,
And you could find him any time,
Slouched upon his high chair,
Drinking scotch,
And staring at his crotch.
He slept on sofas, slept on floors.
Some nights, he slept out of doors.
Napkin backs and envelopes
Were the places Everette wrote
His masterworks,
And all of us young
Turks gathered up the scraps
That Everette tossed into our laps.
That's how Everette won his fame:
We'd print them under Everette's name,
Every year or two,
‘Cause that's what poets do.
Who was the man behind the mask?
None of us ever dared to ask.
Poetry was Everette's shield and sword.
Despair could be its own reward,
When despair was polished hard,
Until it shone, like a precious stone,
Where all of the pain could sparkle through.
‘Cause that's what poets do.
And all of us at the Maple Leaf,
Knew that he would come to grief.
Some folks live so close to death,
That you can swear you smell it on their breath
Yes, poets dream, and poets drink.
Poets live life on the brink.
Poets smoke, and poets die,
And if you ever ask them why,
They'll tell you, they don't have a clue.
They'll tell you,
It's just what poets do.
So, Everette's body turned to ash,
And we all had a mighty bash.
People came from near and far,
To toast the bard at the bard's bar.
We knew he would have done the same for us.
And Everette, wherever you are,
Leaning on some heavenly bar,
Sloshed upon some sacred stool,
Where God serves His holy fools -
Even while you damn Him to His face -
Oh, Everette, I know you've got His grace.
And as I listened at your wake,
I saw how only you could make
Triumph out of tragedy,
Tragedy into a divine comedy.
Your words, your words will outlive you.
‘Cause, Everette,
That's what poets do.
Through the forests of the night.
Everette's was the hand and eye,
Could frame thy fearful symmetry.
Everette, could cage it in a
Line of thought, a line of verse.
Everette knew what words were worth.
And Everette's words were diamond words.
Whenever you heard them, something stirred
Inside of you.
‘Cause that's what poets do.
Oh, Everette, he never et
A square meal in thirty years.
But men don't live by bread alone,
And you could find him any time,
Slouched upon his high chair,
Drinking scotch,
And staring at his crotch.
He slept on sofas, slept on floors.
Some nights, he slept out of doors.
Napkin backs and envelopes
Were the places Everette wrote
His masterworks,
And all of us young
Turks gathered up the scraps
That Everette tossed into our laps.
That's how Everette won his fame:
We'd print them under Everette's name,
Every year or two,
‘Cause that's what poets do.
Who was the man behind the mask?
None of us ever dared to ask.
Poetry was Everette's shield and sword.
Despair could be its own reward,
When despair was polished hard,
Until it shone, like a precious stone,
Where all of the pain could sparkle through.
‘Cause that's what poets do.
And all of us at the Maple Leaf,
Knew that he would come to grief.
Some folks live so close to death,
That you can swear you smell it on their breath
Yes, poets dream, and poets drink.
Poets live life on the brink.
Poets smoke, and poets die,
And if you ever ask them why,
They'll tell you, they don't have a clue.
They'll tell you,
It's just what poets do.
So, Everette's body turned to ash,
And we all had a mighty bash.
People came from near and far,
To toast the bard at the bard's bar.
We knew he would have done the same for us.
And Everette, wherever you are,
Leaning on some heavenly bar,
Sloshed upon some sacred stool,
Where God serves His holy fools -
Even while you damn Him to His face -
Oh, Everette, I know you've got His grace.
And as I listened at your wake,
I saw how only you could make
Triumph out of tragedy,
Tragedy into a divine comedy.
Your words, your words will outlive you.
‘Cause, Everette,
That's what poets do.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieTygrysie, błysku w gąszczach mroku:
Everette'a* nieziemskiemu oku
Przyśniło się, że noc rozświetli
Skupiona groza twej symetrii*
Everette, może go zamknąć (jak w klatce) w
Linijce myśli, jednym wersie.
Everette wiedział, ile słowa są warte.
A słowa Everette'a były diamentem.
Ilekroć je usłyszałeś, coś poruszyło się
Wewnątrz ciebie.
Bo to właśnie poeci robią.
Och, Everette, nigdy nie zjadł
Wartościowego posiłku przez trzydzieści lat.
Lecz nie samym chlebem człowiek żyje,
I mogłeś go znaleźć w każdej chwili
Rozlanego na swoim wysokim stołku,
Pijącego szkocką,
Wgapionego w swoje krocze.
Sypiał na kanapach, sypiał na podłodze.
Sypiał za drzwiami w niektóre noce.
Tyły serwetek oraz kopert
Ot, gdzie pisał Everette
Swoje majstersztyki,
A my wszyscy Młodzi
Turcy* zebraliśmy resztki
Które Everette rzucił nam na podołki.
Tak Everette zdobył sławę:
Pod nazwiskiem Everette'a je drukowaliśmy*,
Co rok lub dwa,
Bo poeci postępują właśnie tak.
Kto pod maską skrywał oblicze?
Nikt z nas nie odważył się zapytać.
Poezja była Everette'a mieczem i egidą
Rozpacz może w sobie być nagrodą,
O ile rozpacz będzie mocno polerowana,
Dopóki nie zajaśnieje na wzór szlachetnego kamienia,
W którym cały ból mógłby świecić.
Bo to właśnie robią poeci.
A my wszyscy w Maple Leaf,
Wiedzieliśmy, że skończy się żałobą.
Niektórzy ludzie żyją tak blisko grobu,
Przysiągłbyś, że czujesz to w ich tchu
Tak, poeci śnią, a poeci piją.
Poeci na krawędzi żyją.
Poeci palą, poeci umierają,
I jeśli kiedyś spytasz ich, czemu,
Powiedzą ci, że pojęcia nie mają.
Powiedzą ci,
Tak właśnie poeci działają.
Więc ciało Everette'a zamieniło się w popiołu garść,
I potężny cios na nas spadł.
Ludzie przybywali z bliska i z dala,
Aby wznieść bardzi toast przy barze barda.
Wiedzieliśmy, że to samo zrobiłby dla nas.
I Everette, gdziekolwiek jesteś,
Nachylając się nad jakimś barem w niebiesiech,
Zalany, na jakimś stołku świętym,
Gdzie Bóg polewa swoim świętym pomyleńcom -
Nawet gdy przeklinasz Go prosto w twarz -
Och, Everette, wiem, że Jego łaskę masz.
I kiedy na twej stypie przyszło mi słuchać,
Widziałem, jak tylko ty możesz przekuć
W triumf tragedię,
Tragedię w boską komedię.
Twoje słowa, twoje słowa cię przeżyją.
Bo Everette,
Tak już poeci mają.
----------------
*Everette Maddox - amerykański poeta, laureat Maple Leaf Bar w Nowym Orleanie, gdzie spoczęły jego prochy w 1990 roku.
*Cztery pierwsze wersy są na podstawie przekładu wiersza 'The Tyger', Williama Blake'a, w przekładzie Stanisława Barańczaka.
*Young Turks – określenie młodych amerykańskich gangsterów pochodzenia włoskiego skonfliktowanych z pokoleniem starszych mafijnych bossów określanych Wąsatymi Piotrkami (Mustache Petes).
*'drukowanie pod nazwiskiem Everette'a' może się odnosić do "Umpteen Ways of Looking at a Possum" - antologii tekstów o Everette, wydanej przez Xavier University.
Everette'a* nieziemskiemu oku
Przyśniło się, że noc rozświetli
Skupiona groza twej symetrii*
Everette, może go zamknąć (jak w klatce) w
Linijce myśli, jednym wersie.
Everette wiedział, ile słowa są warte.
A słowa Everette'a były diamentem.
Ilekroć je usłyszałeś, coś poruszyło się
Wewnątrz ciebie.
Bo to właśnie poeci robią.
Och, Everette, nigdy nie zjadł
Wartościowego posiłku przez trzydzieści lat.
Lecz nie samym chlebem człowiek żyje,
I mogłeś go znaleźć w każdej chwili
Rozlanego na swoim wysokim stołku,
Pijącego szkocką,
Wgapionego w swoje krocze.
Sypiał na kanapach, sypiał na podłodze.
Sypiał za drzwiami w niektóre noce.
Tyły serwetek oraz kopert
Ot, gdzie pisał Everette
Swoje majstersztyki,
A my wszyscy Młodzi
Turcy* zebraliśmy resztki
Które Everette rzucił nam na podołki.
Tak Everette zdobył sławę:
Pod nazwiskiem Everette'a je drukowaliśmy*,
Co rok lub dwa,
Bo poeci postępują właśnie tak.
Kto pod maską skrywał oblicze?
Nikt z nas nie odważył się zapytać.
Poezja była Everette'a mieczem i egidą
Rozpacz może w sobie być nagrodą,
O ile rozpacz będzie mocno polerowana,
Dopóki nie zajaśnieje na wzór szlachetnego kamienia,
W którym cały ból mógłby świecić.
Bo to właśnie robią poeci.
A my wszyscy w Maple Leaf,
Wiedzieliśmy, że skończy się żałobą.
Niektórzy ludzie żyją tak blisko grobu,
Przysiągłbyś, że czujesz to w ich tchu
Tak, poeci śnią, a poeci piją.
Poeci na krawędzi żyją.
Poeci palą, poeci umierają,
I jeśli kiedyś spytasz ich, czemu,
Powiedzą ci, że pojęcia nie mają.
Powiedzą ci,
Tak właśnie poeci działają.
Więc ciało Everette'a zamieniło się w popiołu garść,
I potężny cios na nas spadł.
Ludzie przybywali z bliska i z dala,
Aby wznieść bardzi toast przy barze barda.
Wiedzieliśmy, że to samo zrobiłby dla nas.
I Everette, gdziekolwiek jesteś,
Nachylając się nad jakimś barem w niebiesiech,
Zalany, na jakimś stołku świętym,
Gdzie Bóg polewa swoim świętym pomyleńcom -
Nawet gdy przeklinasz Go prosto w twarz -
Och, Everette, wiem, że Jego łaskę masz.
I kiedy na twej stypie przyszło mi słuchać,
Widziałem, jak tylko ty możesz przekuć
W triumf tragedię,
Tragedię w boską komedię.
Twoje słowa, twoje słowa cię przeżyją.
Bo Everette,
Tak już poeci mają.
----------------
*Everette Maddox - amerykański poeta, laureat Maple Leaf Bar w Nowym Orleanie, gdzie spoczęły jego prochy w 1990 roku.
*Cztery pierwsze wersy są na podstawie przekładu wiersza 'The Tyger', Williama Blake'a, w przekładzie Stanisława Barańczaka.
*Young Turks – określenie młodych amerykańskich gangsterów pochodzenia włoskiego skonfliktowanych z pokoleniem starszych mafijnych bossów określanych Wąsatymi Piotrkami (Mustache Petes).
*'drukowanie pod nazwiskiem Everette'a' może się odnosić do "Umpteen Ways of Looking at a Possum" - antologii tekstów o Everette, wydanej przez Xavier University.
Historia edycji tłumaczenia
| Rok wydania: |
2006 Edytuj metrykę |
|---|---|
| Płyty: |
Unsung |
Komentarze (0):