Sława Przybylska - U brzegów Candle Rock

Bajka ta wiąże się z wiarą w przeznaczenie.
Opowiadają, że gdzieś na dalekiej Północy,
w pobliżu Spitsbergenu,
a może pośród wysp Ziemi Franciszka Józefa
samotna skała wznosi się nad morzem.

Pośród polarnej nocy
płonie milionami woskowych świeczek.
Każda świeczka to ludzie życie.
Kiedy płomień dogasa - człowiek umiera.

Nie wie nikt, gdzie to jest.
Gdy przychodzi noc na Candle Rock,
płoną ognie świec, płacze wosk.
Płynie czas, po jednej świeczce
zapalił los każdemu z nas.

Minionych nie licząc dni,
spokojny zostanie ten,
kto nie patrzył nigdy w gasnący płomień
u brzegów Candle Rock.
U brzegów Candle Rock, Candle Rock.

Byłam tu, twoich dni
niedaleki kres na Candle Rock.
Zobaczyłam dziś tyle świec,
pośród nich twojego życia
płomyczek już dopalał się.

I chciałam oszukać los,
i własną wolałam śmierć,
i w przerażeniu milcząca stałam
u brzegów Candle Rock.
U brzegów Candle Rock, Candle Rock.