Ssshhhiiittt! - Радио волн

Smutno mi, gdy spaceruję samotnie,
Kiedy jadę pociągiem,
I wszystko, co jest tam za oknem,
Wydaje mi się takim zwykłym.
A gdzie te wszystkie cuda,
Które mi obiecali w dzieciństwie?
W zamian za kłamstwo oddałem
Swoje naiwne serce.
A może na wszystko jeszcze przyjdzie czas?
Lato na powrót tchnie we mnie uczucia,
I będziemy płakać ze szczęścia,
Żyć - to także sztuka.
Razem ze mną na niebie
Smucą się urocze gwiazdy.
One, jak i ja, się wypalą,
Wszak za późno by coś zmieniać.

Urocze gwiazdy zagasi świt,
Żyję w świecie, którego nie ma.
Słyszysz przybój przez swój koszmarny sen -
To radio fal. (x3)

Smutno mi chodzić samemu do sklepu,
Cały dzień tracić na myśli
O tym, że gdzieś w dali
Mógłbym napełnić się sensem.
Tak nienawidzę śniegu,
Tak nienawidzę zimy,
Jaka szkoda, że jestem człowiekiem
I nie stanę się takim silnym
Jak te urocze gwiazdy.
Pamiętasz, jestem tym samym chłopcem,
Kiedy się skończę, gdzieś
W niebie pojawi się rozbłysk.
I imię zostanie w przeszłości.
Przy szumie bezkresnego morza
Wspominaj mnie, jeśli lubisz
Słuchać pieśni przyboju.

Urocze gwiazdy zagasi świt,
Żyję w świecie, którego nie ma.
Słyszysz przybój przez swój koszmarny sen -
To radio fal. (x7)