Stasiek Wielanek - Cela nr 13

przeszła już wiosna, nastało cudne lato,

zakwitły już jaśminy, róże, bzy

ach, Boże mój, jak tęskno jest za kratą

nad losem swym wylewać gorzkie łzy



poznałem ja dziewczynę jak anioła

marzyłem wciąż o przyszłym szczęściu swym

dziewczyna ta, jak ptaszek wciąż wesoła

za miłość mą płaciła sercem złym



o, miłość ta zbyt długo trwać nie mogła

bo dziewczę to zdradziło serce me

ach, Boże mój, ona mnie okłamała

za zdradę jej przysięgam zemścić się



pobiegłem ja przez góry i doliny

z zamiarem tym, że znajdę serce jej

ach, Boże mój, czekałem dwie godziny

za oknem jej, by ulżyć duszy swej



spojrzałem ja spoza firanki okna

jak inny ją w ramionach tulił swych

jam popadł w szał, chwyciłem za rewolwer

i wymierzyłem prosto w serce jej



strzeliłem raz - padli trupem oboje

mierzyłem tak, by trafić serce jej

ach, Boże mój, na raz zabiłem dwoje

to wina jej, bo nie kochała mnie



piętnaście lat - więzienia się nie boję

piętnaście lat - to fraszka dla mnie jest

piętnaście lat - to młode życie moje

nad losem swym wylewać gorzkie łzy