Sufjan Stevens - I walked

Kochanko, czy obdarzysz mnie teraz spojrzeniem?
Dla ciebie jestem już martwy
Ale jestem skłonny ci to wytłumaczyć
Czego nie potrafiłem zrobić wcześniej
Nieważne, czego nie zrobiłaś, czego nie umiałaś powiedzieć,
Przykro mi, że najgorsze wróciło
Bo zasługuję na więcej
A przynajmniej na szacunek lub pożegnalny pocałunek

Powiedz, czy myślisz o mnie teraz
Tak jak ja myślę o tobie?
Bo nie mogę strząsnąć ze swej ręki dotyku twojego oddechu
Bo to zostało we mnie jako epitet
Przykro mi, że najgorsze wróciło
Bo jestem na podłodze
W pokoju w którym stworzyliśmy ostatni dotyk nocy

Szedłem, bo ty szłaś
Prawdopodobnie nie zajdę daleko
Sensacja wywołana twoimi słowami
Ale nie spodziewam się czegoś ponad to
Nie uciekłbym
Ale nie mógłbym utrzymywać, że to ja
Moja wina
Nie powinienem być tak zagubiony
Ale nie mam nic oprócz miłości

Kochanko, czy obdarzysz mnie teraz spojrzeniem?
Jestem już martwy
Ale przyszedłem by wyjaśnić
Dlaczego zostawiłem taki bałagan na podłodze
Bo gdy odeszłaś wpadłem w szaleństwo
Byłem dziki z piersią psa
Biegłem przez noc
Z nożem w piersi
Z żądzą twego życia pozbawionego miłości

Szedłem bo ty szłaś
Ale prawdopodobnie nie zajdę daleko
Sensacja wywołana twoimi słowami
Ale nie spodziewam się czegoś ponad to
Nie uciekłbym
Ale nie mógłbym utrzymywać, że to ja
Moja wina
Nie powinienem być tak zagubiony
Ale nie mam nic oprócz miłości