Syndrome - Baraki

Boże ! Mój żal...

Nadal śpisz. W lesie, w którym można zabłądzić
Ty, bez słowa, po prostu, spokojnie... zamknęłaś swoje serce

Ciężkie powieki przysłaniają nawet przyszłość nas dwojga
W przeszłość niczym sen, w głębię pamięci, zabrałem cię

Skradziono mi serce w rozszerzającym się krajobrazie w kolorze sepii
Nie mogłem zrozumieć nawet powodu, dla którego wylewałaś łzy

Zaprowadź mnie proszę, tam gdzie jest klucz do twego serca
Stoję w przestrzeni, która jest nicością... Bądź światłem w ciemnościach

Jestem bezradny, nie mogę ci pomóc
Załamałem się, płacząc z beznadziei. Uklęknąłem, aby cię przytulić... Do czerwonych warg...

Pocałuj mnie! Zawsze będę powtarzał tę modlitwę
Moje błędy leją się z góry, dopóki nie spłyną deszczem rozpaczy...

Jeśli spełni się moja prośba, tylko ten jeden raz otwórz oczy

Tak ważna czułość była zbyt blisko, przestałem ją dostrzegać
Zorientowałem się dopiero, jak cię straciłem. Rozpaczałem, że jestem taki głupi...

Zraniłem cię, zraniłem cię, modliłem się
Odpłaciłaś mi, zniosłem to, nadal się modliłem
Zraniłem cię, zraniłem cię, modliłem się
Odpłaciłaś mi, zniosłem to, nadal się modliłem
Obudź się, obejmij mnie, przyzwyczaj się do objęć
Kochaj, daj się kochać, na wieczność