Tadeusz Chyła - Pochód świętych

z wielkim żalem,
z wielkim wstydem,
z płaczem,
szli na ziemię święci

szli na ziemię,
bo już w niebie,
w niebie byli niepotrzebni

i Dionizy, i Gerwazy
i Herkules, święty Krzysztof,
nawet święty Atanazy,
święty Euzebiusz z myszką

szedł Wenery oraz
Józef, stary święty betlejemski,
grając dumkę na harmonii
szedł Kostka Napierski

szła Edyta i Eugeniusz,
a za nimi na ostatku,
szedł nieszczęsny Szymon Słupnik,
z wielkim słupem w zadku

na organach gra nam Idzi,
bum, bum – wali w bęben Krzysztof,
a na tubie gra Dorota,
rety, na co jej przyszło

na skrzypeczkach
święta myszka,
cienko Józef na klarnecie,
a nieszczęsny Szymon Słupnik
solo gra na flecie

czemu ciągle tak płaczecie,
ach powiedzcie że nam święci,
po co płakać?
tu na ziemi miło,
życie szybko leci,

każdy tu się bawi,
tańczy, płynie czas wesoło,
można nieźle się zabawić!
tańczcie z nami wkoło!