The Eden Project - Jupiter

Wysłuchasz mnie tym razem?
Daj minutę na zebranie mych myśli
Ponieważ nie mogę myśleć przez tą ciszę,
A nawet Jowisz nie widział takiej burzy
Bo ciężko trzymać to z dala
Kiedy chcę to rozdmuchać na dziesięć mil,
I nie mogę przestać myśleć
Że te myśli pogrzebią mnie żywcem
Ale nie pogrążę się w tej zazdrości,
Może jeśli miałbym więcej cierpliwości, mógłbym być

Daleko stąd
A gwiazdy, one mnie poprowadzą
Gdy się zacinam i wszystko wokół się rozpada
A tak jest i tak będzie
To nie jest niebo
Ale byliśmy tak blisko

Lecz pod koniec została tylko pozbawiona życia pustka
A samo wspomnienie sprawia, że przeszłość jest taka zachęcająca
Kto mógł wiedzieć?

Ciągle słyszę, że utknąłem w tym co straciłem
Ale wiem dokładnie, gdzie chciałbym być jeśli tylko bym mógł
Dlatego ciągle biegnę, bo mam wizję
Jeśli tylko mogę, biegnę wszędzie gdzie tylko mogę
"Przepraszam, muszę już iść"
Słowa te tracą na znaczeniu
Bo powtarzam je tak, jakbym chciał by stały się prawdą
Ale to tylko słowa, a Ty o tym wiesz
Zawsze wiedziałaś lepiej niż ja
I czuję się, jakby zazdrość była jedynym co znam
Może gdybym był bardziej cierpliwy, mógłbym być

Daleko stąd
A gwiazdy poprowadzą mnie do domu
Gdy się zacinam, a wszystko wokół się wali
A tak jest, tak będzie
Bo nie jesteś aniołem
Ale byliśmy tak blisko...

Jesteś kłamcą
A ja uwierzyłem w każde Twe słowo
Kto mógł wiedzieć?
Okłamałaś mnie
Może i chciałem by tak było
Kto wie?
Kto wie?