The Format - On Your Porch

Kiedy byłem już na twojej werandzie,
Dym dostał mi się pod skórę.
Wszedłem więc, by spędzić z tobą czas.
I całą noc rozmawialiśmy na każdy z możliwych tematów,
Wiedząc, że wraz z porankiem, będę musiał zniknąć.
Więc kiedy nasze oczy zbliżyły się ku sobie,
Odwróciłem się do ciebie i dałem ci znać, że cię kocham.

Cóż, mój ojciec był chory, a moja matka opiekowała się nim.
Ta pielęgniarska miłość wróciła go życiu.
Co zaś tyczy się mnie - uciekłem.
Śmiertelnie bałem się spojrzeć mu w oczy,
W obawie, że będę musiał się z nim pożegnać.
I kiedy już byłem przy wyjściu, chwycił mnie za ramię i powiedział:

"Nie masz nic do stracenia, jeśli masz już wszystko za sobą.
Jeśli poniesiesz klęskę, to trudno, dla nas wciąż będziesz zwycięzcą.
Wiem, że te ostatnie trzy lata nie były łatwe,
Lecz nadszedł już czas by opuścić tę pustynię i biec ku słońcu.
Nawet jeśli trwa samotnie."

Tak więc, oto jestem tutaj,
W hotelu skąpanym słońcem.
A moje myśli obijają się o struny w gitarze Sama.
I tak było zawsze, odkąd sięgam pamięcią.
Lecz teraz, nadszedł czas, by udowodnić coś światu.
Widzę ich oczy, lecz niech wolno mi będzie zapytać:
"Czy oni widzą moje?"

Bo nie mam nic do stracenia, skoro mam już wszystko za sobą.
Jeśli poniosę klęskę, to trudno, nikt mi nie powie, że nie próbowałem.
Wiem, że ostatnie trzy lata, nie były łatwe,
Lecz nadszedł już czas by opuścić tę pustynię biec ku słońcu.
Nawet jeśli trwa samotnie.

Nawet jeśli trwa samotnie.

Kiedy byłem już na twojej werandzie,
Dym dostał mi się pod skórę.