The junkers - Pusty Pokój

1. Gdy siedzisz w swoim pustym pokoju
I nasłuchujesz dźwięków jego kroków,
Ta chwila zbliża się nieuchronnie,
Codzienny koszmar nadal trwa
Drzwi otwierają się powoli,
A w Tobie gaśnie iskra nadziei
Wiesz, że kolejny raz to zrobi
I wiesz, że nic cię już nie zmieni

Ref. Tak często brzytwę chwytasz w dłoń,
Zaciskasz oczy pełne łez
Twa godność wciąż powtarza to,
Jak wiele jeszcze umiesz znieść

2. Kiedy powtarza tuląc twe ciało,
Że jesteś jego małą dziewczynką,
Zagryzasz swoje spuchnięte wargi,
Nie możesz krzyczeć, pragniesz zginąć,
Nie masz siły, żeby oddychać,
Ani odwagi aby się wyrwać,
Odlecieć w górę gdzieś wysoko,
Gdzie nikt już nie dosięgnie ciebie


Ref. Tak często brzytwę chwytasz w dłoń,
Zaciskasz oczy pełne łez
Twa godność wciąż powtarza to,
Jak wiele jeszcze umiesz znieść x3