The Pogues - Sally MacLennane

Jimmy grał na harmonijce w pubie, tam, gdzie się urodziłem
Grał od wieczora aż po spokojny, wczesny poranek
Uspokajał on dusze psycholi i „rogaczy”
A oni wydawali się całkiem szczęśliwi nad ranem.

Teraz Jimmy’emu już nie podoba się jego miejsce w naszym świecie
Gdzie mężczyzna ze zniekształconą twarzą skręcał karki innym
Kiedy cierpiał na nadmiar siły.
Smutno było patrzeć na zmartwienia innych ludzi, więc zdecydował się wyjechać
I ruszył w drogę nad ranem, Bóg raczy wiedzieć gdzie.

Odprowadziliśmy go na stację, moknąc w deszczu
Ucałowaliśmy go i zapakowaliśmy go do pociągu
I zaśpiewaliśmy mu piosenkę o dawno minionych czasach
Chociaż wiedzieliśmy, że jeszcze kiedyś go zobaczymy.
Smutno to mówić, ale muszę iść swoją drogą
Więc kupcie mi piwo i whisky, bo jadę bardzo daleko
Chciałbym myśleć o moim powrocie wtedy, kiedy będzie to możliwe
Do największych pijaczków i Sally MacLennane.

Lata minęły, czasy się zmieniły, a ja stałem się mężczyzną
Nauczyłem się kochać zalety słodkiej Sally MacLennane
Szydziłem, piłem piwo i doczołgałem się do domu o świcie
I nad ranem przyszedłem do barmana.

Bawiłem się pompką do piwa, wpadłem w kiepski nastrój, rozrabiałem whisky z wodą
Rozmawiałem o dziwkach i koniach z mężczyznami, którzy pili piwo
Słyszałem jak mówili o tym, że Jimmy nieźle zarabia daleko stąd
I że wielu ludzi zostało zabranych do Nieba bez ostrzeżenia.

Odprowadziliśmy go na stację, moknąc w deszczu
Ucałowaliśmy go i zapakowaliśmy go do pociągu
I zaśpiewaliśmy mu piosenkę o dawno minionych czasach
Chociaż wiedzieliśmy, że jeszcze kiedyś go zobaczymy.
Smutno to mówić, ale muszę iść swoją drogą
Więc kupcie mi piwo i whisky, bo jadę bardzo daleko
Chciałbym myśleć o moim powrocie wtedy, kiedy będzie to możliwe
Do największych pijaczków i Sally MacLennane

Kiedy Jimmy wrócił do domu, był zaskoczony, że oni odeszli
Pytał mnie o szczegóły dotyczące pociągu, którym odjechali
Wielu ludzi boi się śmierci, ale Jimmy pił, dopóki się nie udławił
I ruszył w drogę do Nieba nad ranem.

Odprowadziliśmy go na stację, moknąc w deszczu
Ucałowaliśmy go i zapakowaliśmy go do pociągu
I zaśpiewaliśmy mu piosenkę o dawno minionych czasach
Chociaż wiedzieliśmy, że jeszcze kiedyś go zobaczymy.
Smutno to mówić, ale muszę iść swoją drogą
Więc kupcie mi piwo i whisky, bo jadę bardzo daleko
Chciałbym myśleć o moim powrocie wtedy, kiedy będzie to możliwe
Do największych pijaczków i Sally MacLennane