The Streets - The escapist

Wszystkich tych ścian tak naprawdę nigdy tu nie było
Ani sufitów, ani krzesła.
Nadrabiam tygodnie spokoju na plaży
Widzę jak bryzy kołyszą drzewami,

Te ściany, które tu znajdziesz, są twoje i moje
Zdefiniowany nie przez nie, Ja
Jestem w czasach, które kryją się pod powiekami,
Zachód słońca uspokaja wschodzącą ciszę,

(refren)
Nie jestem pełen strachu
Bo tak naprawdę mnie tu nie ma
Nie ma mnie nigdzie w pobliżu

Nie ma na dachu deszczu, który drażni i uderza we mnie
Moje ulubione drzewo rozrywa światło na kawałki
Rozproszone, rozbite świeci na mnie
Rzuć kamieniem tak mocno jak tylko potrafisz

I słysząc ręką nie słyszeć jak ląduje
Nic wymagającego, pylący piasek
Mój świat z okna obraca się i wiruje,
Wtedy ściana upada, Przypominam sobie rodzaj

Białe chmury, białe pranie wyblakłe bez skazy
Ciężkie cienie, pasma skalne
Zimno jest tylko iluzją wymyśloną
Przechadzaj się nad brzegiem, drzem i odkrywaj

Wszystkie możliwości z każdym nowym porankiem,
Aż do satysfakcjonującego osiągnięcia, ziewania
Ryba w wielkim daniu, ryż i przyprawy
Sól przez ramię, nigdy nie soliłem tak mocno

Prawda, którą wypowiedziałem czasem była cicha
Ale czyja dusza nie skrywa żadnych występków
Zawinięta w ściany, otoczona przez pracę
Ściany upadają - pojawia się historia

Żadnych barier, żadnych granic, albo poniżających nas dowodów
Wolność pozostania poza prostą linią
Być demonem lub przyjacielem, nie powodować żadnej krzywdy prócz zauroczenia - spokojny koniec

(refren x2)

Jasny, sędziwy las, usyła białe piaszczyste zatoki
Ten brzydki pokój dzisiaj znika
Pływam w oceanie, tonę w zwolnionym tempie
Palce rąk i nóg unoszą się

Co roku, aż do wczoraj
Widzę wieczne zachodzące morze
Porównuje to wszystko do siebie,
Wszystko to nikłość chwilowego mnie

Mrugam oczami, To mi przypomina, że
Życie ukryte jest w mgnieniu oka
Starzy umierają z powodów, nowe pływy wyznaczają pory
roku
Nowo narodzone życie jest jak żartowanie sobie

Wszystkich tych ścian tak naprawdę nigdy tu nie było
Ani sufitów ani krzeseł
Zmagam się z tygodniami spokoju na plaży
Widzę jak bryzy kołyszą drzewami,

Wcale mnie tu nie ma,
Słono cię oszukano,
Widzę nastrzępione drzewa, ciszę nad morzem
Psotne
Trzepocące skrzydłami mewy
Nie.
Nie jestem uwięziony w pudle, więc spoglądam na skały
Tańczę z dala od portów
Od kiedy zaczęło się to nastawienie
Oto gdzie jestem.

(refren x2)

Skończone.